Τέσσερα μικρά ποιήματα του Γιάννη Πατίλη (γ. 1947) (Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης Σπ.Κοκκίνη, 2000)

.......................................................

Γιάννης Πατίλης   (γ. 1947)

Απορία

Και τόσα χρόνια που περπάτησα στη γη

και είδα δρόμους σκοτεινούς

και δρόμους φωτεινούς

αναρωτιέμαι

αν ζει κάτι από μας αληθινά

ή αν απλώς

εξέχουμε απ’ το χώμα…

                

                  Γόρδια Δεσμά

Απ’ τα Γόρδια Δεσμά

άλλα λύνονται

άλλα κόβονται

τα πιο πολλά

γίνονται βρόχοι

στο λαιμό μας.

                     Το δικαίωμα στη σιωπή

Εδώ χρειάζεται κάποιο χέρι να φανεί·

να γυρίσει τον διακόπτη του ενισχυτή

να φιμώσει τη  λαμέ τραγουδίστρια

να θάψει βαθιά στη γη τα ψεύτικα τραγούδια

που σαν σπασμένα μπουκάλια μας κόβουν τον λαιμό.

Από τις «Λεπτομέρειες»

Κάθε που γράφω για θάνατο

βαθαίνει  ο στίχος

σα λάκκος.

Όλα τα ποιήματα είναι του ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΤΙΛΗ

(από την «Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης» του Σπύρου Κοκκίνη, εκδ. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», 2000)