"Ο Ναπολέων" εις μέρη δύο (2) του Δημήτρη Χαντζόπουλου από το βιβλίο αναμνήσεων "Αχ και να 'ξερες τι μου θύμισες" (εκδ. ΑΓΡΑ, 1991)

..............................................................


                        Ο ΝΑΠΟΛΕΩΝ

 

Πιτσιρικάς άμα δεν τον έβαζες πάνω σε καρέκλα δεν στεκότανε να τον φωτογραφίσεις που να 'χες το Θεό μπάρμπα. Λάτρευε κι αυτός τον Καραγκιόζη και πηγαίναμε να δούμε στου Μαρούδα. Σ' ένα έργο λοιπόν υπήρχε κάποιος Φαντομάς που σκότωνε τον κόσμο και φωνάξανε τον Καπετάν-Απέθαντο από τα βουνά για να τον καθαρίσει. Εν τω μεταξύ είχαμε μουρλαθεί να βρούμε ποιος κρυβόταν κάτω από τη μάσκα του Φαντομά. Οι υποψίες πέφτανε πάνω στο γιο του Πασά. Μη σ' τα πολυλογώ. όταν του κόβει το κεφάλι ο Καπετάν-Απέθαντος αποδεικνύεται πως ο δολοφόνος ήταν η κόρη του Πασά. Μόλις τη βλέπει ο Πασάς τη μουντζώνει και της λέει... "Να μωρή!... Ίδια η μάνα σου!..." 

                               Ο ΝΑΠΟΛΕΩΝ - 2

Σ' ένα άλλο έργο ο Καραγκιόζης ήταν ξάπλα και κάποιος πήγαινε να τον σκοτώσει. Η μαρίδα που καθόταν πάντα στις πρώτες θέσεις του φώναζε: "Καραγκιόζη φύγε. Έρχεται να σε σκοτώσει". Ο Καραγκιόζης έκανε πως δεν καταλάβαινε και τραγούδαγε τη Μαντουβάλα. Οι πιτσιρικαίοι συνέχιζαν να φωνάζουν αλλά ο Καραγκιόζης τίποτα. Τσαντίζονται οι πιτσιρικαίοι βουτάνε χαλίκια από χάμω και κάνουν τον μπερντέ κόσκινο, τον ξεσκίσανε τελείως. Ο καραγκιοζοπαίχτης τα 'χασε, καθόταν με τα κουτσούνια στο χέρι και κοίταγε τον κόσμο μέσα από τον σκισμένο μπερντέ και μια έβριζε Χριστοπαναγίες και μια γέλαγε.