"...Γιατί, όμως, αυτές οι δηλώσεις μας αφορούν;..." (https://www.facebook.com/culturethroughpolitics, 26.6.2019)

..............................................................

...Γιατί, όμως, αυτές οι δηλώσεις μας αφορούν;... 

https://www.facebook.com/culturethroughpolitics, 26.6.2019

 

Ο γνωστός καλλιτέχνης Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης εξηγεί τους λόγους για τους οποίους αποδέχτηκε την πρόταση για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΝΔ. Και το κάνει μέσω μιας επιστολής στον φανταστικό φίλο Φάνη. Σκηνοθετεί τον εαυτό του σε μια παράλληλη πολιτική αφήγηση γεμάτη πίστη στον αρχηγό της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη. Εξαίρει τον εαυτό του για την εργατικότητά του, καθώς θα εκπληρώσει την ίδια μέρα τις υποχρεώσεις του τόσο ως πολίτης όσο και ως καλλιτέχνης, ψηφίζοντας το μεσημέρι και ταξιδεύοντας μετά στην Επίδαυρο για να σκηνοθετήσει τον Οιδίποδα. Ας μην ξεχνάμε ότι οι εκλογές είναι Κυριακή και στο βιογραφικό του για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας σημειώνει ότι δουλεύει Κυριακές, όπως όλοι οι συνάδελφοί του. Στο ίδιο βιογραφικό σημειώνει επίσης ότι εργάζεται συχνά 15 ώρες τη μέρα. Με ευχαρίστηση, ωστόσο, γιατί έχει την τύχη να κάνει αυτό που επέλεξε και αγαπά.

Αλήθεια, όμως, γιατί να αναφέρει κανείς σε ένα βιογραφικό για ψηφοδέλτιο ότι δουλεύει Κυριακές όταν αυτό είναι εγγενές χαρακτηριστικό των καλλιτεχνικών κλάδων; Γιατί να αναφέρει κανείς ότι εργάζεται συχνά 15 ώρες την ημέρα, όταν οι πολύωρες πρόβες και παραστάσεις αποτελούν καθημερινότητα για τα περισσότερα καλλιτεχνικά επαγγέλματα; Άραγε, όποιος δουλεύει Κυριακές ή 15 ώρες την ημέρα, αλλά όχι με ευχαρίστηση, είναι επειδή δεν είχε την τύχη να επιλέξει το επάγγελμά του ή επειδή δεν αγαπά αυτό που κάνει;
Επιστρέφοντας στην επιστολή, κυριαρχεί ο καταγγελτικός λόγος τόσο εναντίον της κυβέρνησης όσο και της Αριστεράς εν γένει για όλα τα δεινά του κόσμου και η ταυτόχρονη διαβεβαίωση για τα δημοκρατικά και γνήσια φιλελεύθερα αισθήματα που διακατέχουν τον αποστολέα, για την ανιδιοτέλεια που τον διακρίνει και τα αισθήματα συναινετικότητας που τον χαρακτηρίζουν ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη. Μιας συναινετικότητας που δεν παραλείπει, ωστόσο, τη γραμμή για αυτοδυναμία πάση θυσία.
Γιατί, όμως, αυτές οι δηλώσεις μας αφορούν;
Μας αφορούν κυρίως γιατί η στόχευση, όπως φαίνεται σε άλλη συνέντευξη του ιδίου (Lifo, 18.6.19), είναι και ο κόσμος της τέχνης: "Βγήκα να μιλήσω για να απευθυνθώ σε ένα ακροατήριο που θα μπορούσε να είναι οι φίλοι μου από το θέατρο... Με ενδιαφέρει να προσπαθήσω να σπάσω αυτή την προκατάληψη που υπάρχει σε ανθρώπους που είναι καλλιτέχνες ή ανήκουν στην περίφημη «ευρύτερη κεντροαριστερά»…, οι οποίοι αισθάνονται μια παβλοφική δυσανεξία με τη δεξιά. "
Και μας αφορούν γιατί στην προσπάθεια υπεράσπισης των όσων πιστεύει, μειώνει τις πολιτικές πεποιθήσεις της μερίδας των καλλιτεχνών με τους οποίους δε συμφωνεί σε κάτι που φαίνεται, τέλος πάντων, απλώς να δηλώνουν επειδή είναι καλλιτέχνες. «Το να είσαι καλλιτέχνης στην Ελλάδα σημαίνει, σχεδόν αυτόματα, ότι είσαι, ή νιώθεις, ή, τέλος πάντων, δηλώνεις αριστερός - ό,τι και να σημαίνει για τον καθένα αυτός ο όρος.» Είναι όμως η ιδεολογία (σχεδόν αυτόματο) χαρακτηριστικό οποιουδήποτε επαγγέλματος, είναι όπως οι πολύωρες πρόβες και η διπλή παράσταση της Κυριακής;

Διαβάστε εδώ την επιστολή: https://www.athensvoice.gr/…/556123_gramma-toy-markoylaki-s…