.............................................................
Σαρλ Κρο (1842 - 1888)
Η παστή ρέγγα
Ήταν ένας άσπρος τοίχος - γυμνός, γυμνός, γυμνός ,
Μια ανεμόσκαλα στον τοίχο- αψηλή , ψηλή , ψηλή
Καταγής μια παστή ρέγγα - ξερή , ξερή , ξερή .
Έρχεται , κρατά στα χέρια - τα λερά , λερά , λερά
βαρύ σφυρί , μέγα καρφί - μυτερό , τερό , τερό ,
και μια κουβαρίστρα σπάγκο - χοντρή , χοντρή , χοντρή .
Ανεβαίνει αυτός στη σκάλα - την ψηλή , ψηλή , ψηλή
και καρφώνει το καρφί - ντούκ , ντούκ , ντούκ
αψηλά στον άσπρο τοίχο - το γυμνό, γυμνό, γυμνό .
Τότε αφήνει το σφυρί - το βαρύ , βαρύ , βαρύ
δένει στο καρφί το σπάγκο - τον μακρύ , μακρύ , μακρύ
και στην άκρη του τη ρέγγα - την ξερή , ξερή , ξερή .
Κατεβαίνει από τη σκάλα - την ψηλή , ψηλή , ψηλή
παίρνει αυτή και το σφυρί - το βαρύ , βαρύ , βαρύ
και πάει γυρεύοντας αλλού - πέρα , πέρα , πέρα .
Κι η παστή ρέγγα από τότε - ξερή , ξερή , ξερή
απ' του σπάγκου αυτού το τέλος - του μακρού , μακρού , μακρού
πάρα πολύ αργά κουνιέται - πάντα , πάντα , πάντα .
Σύνθεσα ένα τέτοιο μύθο - απλόν, απλόν, απλόν
για να οργίζονται οι άνθρωποι - οι σπουδαίοι οι σπουδαίοι, οι σπουδαίοι
να γελάνε τα παιδιά - τα μικρά , μικρά, μικρά .
Μετάφραση : Γιώργος Σεφέρης
από το "ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ"της "ΑΥΓΗΣ" (1/8/2014) με ανθολόγο
του Αυγούστου του 2ο14 τον Θωμά Τσαλαπάτη
Και μια βιντεο-εικονογράφηση του ποιήματος
Σαρλ Κρο (1842 - 1888)
Η παστή ρέγγα
Ήταν ένας άσπρος τοίχος - γυμνός, γυμνός, γυμνός ,
Μια ανεμόσκαλα στον τοίχο- αψηλή , ψηλή , ψηλή
Καταγής μια παστή ρέγγα - ξερή , ξερή , ξερή .
Έρχεται , κρατά στα χέρια - τα λερά , λερά , λερά
βαρύ σφυρί , μέγα καρφί - μυτερό , τερό , τερό ,
και μια κουβαρίστρα σπάγκο - χοντρή , χοντρή , χοντρή .
Ανεβαίνει αυτός στη σκάλα - την ψηλή , ψηλή , ψηλή
και καρφώνει το καρφί - ντούκ , ντούκ , ντούκ
αψηλά στον άσπρο τοίχο - το γυμνό, γυμνό, γυμνό .
Τότε αφήνει το σφυρί - το βαρύ , βαρύ , βαρύ
δένει στο καρφί το σπάγκο - τον μακρύ , μακρύ , μακρύ
και στην άκρη του τη ρέγγα - την ξερή , ξερή , ξερή .
Κατεβαίνει από τη σκάλα - την ψηλή , ψηλή , ψηλή
παίρνει αυτή και το σφυρί - το βαρύ , βαρύ , βαρύ
και πάει γυρεύοντας αλλού - πέρα , πέρα , πέρα .
Κι η παστή ρέγγα από τότε - ξερή , ξερή , ξερή
απ' του σπάγκου αυτού το τέλος - του μακρού , μακρού , μακρού
πάρα πολύ αργά κουνιέται - πάντα , πάντα , πάντα .
Σύνθεσα ένα τέτοιο μύθο - απλόν, απλόν, απλόν
για να οργίζονται οι άνθρωποι - οι σπουδαίοι οι σπουδαίοι, οι σπουδαίοι
να γελάνε τα παιδιά - τα μικρά , μικρά, μικρά .
Μετάφραση : Γιώργος Σεφέρης
από το "ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ"της "ΑΥΓΗΣ" (1/8/2014) με ανθολόγο
του Αυγούστου του 2ο14 τον Θωμά Τσαλαπάτη
Και μια βιντεο-εικονογράφηση του ποιήματος
Ανέβηκε στις 12 Απρ 2007
An animated poem with pupets and
clay animation by David Gautier (dongautier). Adaptation from a famous
french poem by Charles Cros.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου