Μαριανίνα Κριεζή: Οι αδημοσίευτοι μέχρι σήμερα στίχοι της για το Θέατρο Τέχνης - Για τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη που ανέβασε ο Μίμης Κουγιουμτζής το 1994 στην Επίδαυρο / από τη φίλη στο fb Argyro Bozoni (facebook & www.lifo.gr*, 9.2.2022)

 .............................................................

Μαριανίνα Κριεζή: Οι αδημοσίευτοι μέχρι σήμερα στίχοι της για το Θέατρο Τέχνης

Για τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη που ανέβασε ο Μίμης Κουγιουμτζής το 1994 στην Επίδαυρο.

από τη φίλη στο fb Argyro Bozoni (facebook & www.lifo.gr*, 9.2.2022)

1.

Ποιο έργο να διαλέξουμε απόψε να σας παίξουμε

Να παίξουμε τη Μήδεια δεν έχουμε Τροφό

την τσίμπισε μια σφήκα μια σφήκα στον γοφό

Να παίξουμε Αντιγόνη δεν έχουμε Ισμήνη

της έσπασε η ζώνη μέσα στο καμαρίνι



Ωιμένα!



Να παίξουμε Τρωάδες είναι περιοδεία

μας λείπει και απ' τις Βάκχες ακόμα άλλη μία

και μία Χοηφόρος και δύο Ευμενίδες

κι ο αγγελιοφόρος και όλοι οι Ατρείδες



Ωιμένα!



Βαριά τα στέμματά τους κι οι ρόλοι τους βουνό

στα παλάτια τους τα κρύα δεν περνάς κυρά Μαρία, δεν περνάς, περνάς

δεν περνώ, περνώ, περνώ, περνάς

και βγαίνουμε χοροπηδολογώντας

σε παραμύθι μπαίνουμε ονειροπερπατώντας

καραγκιοζάκια χύμα στα χέρια ενός τρελού

που μας κρατάει το νήμα και παίζουμε τον πλου, πλου.. πλου.....πλου....πλου...πλου....πλου.......


2.

Είδα στον ύπνο μου σκατά, Ολύμπιέ μου Δία

και τα σκατά είναι λεφτά, μου το 'πε κι η Πυθία.


3.

Ο βοσκός είχε μια γίδα

και μια μέρα η Λαΐδα

πήγε για να πάρει γάλα

και κατάπιε την κουτάλα.



Ντρίγκι, ντρίγκι, ντρίγκι, ντρι,

ήρθαν έντεκα γιατροί

και αντί για τη Λαΐδα εξετάσανε τη γίδα,



και τη βρήκανε θρεμμένη,

τρυφερή και ψωμωμένη,

και την κάνανε γιουβέτσι

και τους πέτυχε έτσι έτσι.



Ήμουνα εγώ εκεί

και μου δώσανε ρακή,

ντρίγκι, ντρίγκι, ντρίγκι, ντρίγκι

κι ένα κόκκαλο με ξύδι.





Φωτογραφία από την παράσταση «Πλούτος» που 

ανέβηκε στην Επίδαυρο το 1994. Αρχείο Θεάτρου 

Τέχνης



4.

Δήμητρά μου γρηγορούσα

και παρθένα μου Αθηνά,

αχ! και τι δεν λαχταρούσα

μες της φτώχειας τα δεινά.



Έρχομαι απ’ την αγορά,

έρχομαι απ’ το παζάρι,

πήρα σανδάλια πορφυρά

με το μαργαριτάρι.



Πήρα αρώματα και λούσα

και μετάξια και λινά,

Δήμητρά μου γρηγορούσα

και παρθένα μου Αθηνά.


5.

Κι εγώ ήμουν απένταρος

και συ παιδί φτωχό,

μα κλώτσησε ένας Κένταυρος

της τύχης τον τροχό.



Και τα γρανάζια γύρισαν,

πλουτίσαμε κι εμείς,

πολλοί τον πλούτο μίσησαν,

τον έρωτα κανείς.



Φεγγαράκι μου θλιμμένο,

από έρωτα πεθαίνω.


6.

Ποιος να 'παιζε τον ρόλο μου

πριν δυο χιλιάδες χρόνια

σε τούτο εδώ το θέατρο

σε τούτη τη ζωή.

Εκείνοι που πιστέψανε

σε μια Ελλάδα αιώνια

σπασμένα είναι αγάλματα

κι εγώ τυφλό πουλί.



Και χρόνια και γενιές χωρίς ανάσταση,

δεν είναι παρά μόνο μια παράσταση.



Οι ρόλοι μας θα παίζονται σε δυο χιλιάδες χρόνια

σε τούτο εδώ το θέατρο

στου κόσμου τη σκηνή.

Θαρθούνε στην πατρίδα μας

ξανά τα χελιδόνια

κι η άνοιξη στο ορκίζομαι

θα είναι αληθινή.



Χάι Χάι, ο ύμνος στους θεούς ας πάει,

Χάι Χάι, και με σουράβλι ο Μάνος ας βοηθάει.

*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: περισσότερα εδώ: https://www.lifo.gr/culture/music/marianina-kriezi-oi-adimosieytoi-mehri-simera-stihoi-tis-gia-theatro-tehnis