.............................................................
Ήττα μου σε χαιρετώ,
Εσένα και τη νίκη όμοια αγαπώ ∙
στα έγκατα της έπαρσης μονάχα ειρηνεύω,
ο πόνος κι η χαρά – ένα είναι και το αυτό.
Κυλούν ανέμελα τα ήρεμα νερά
της ξάστερης νυχτιάς, μα η ομίχλη περιφέρεται αργά ∙
στην έσχατη σκληρότητα – υπάρχει η απύθμενη τρυφερότητα,
και στην αλήθεια του Θεού – η Θεϊκή απάτη.
Την άπειρη απόγνωσή μου αγαπώ,
στην τελευταία σταγόνα της υπάρχει η χαρά
Και μόνο ένα ξέρω σίγουρα:
κάθε ποτήρι άσπρο πάτο πρέπει να το πιούμε.
Εσένα και τη νίκη όμοια αγαπώ ∙
στα έγκατα της έπαρσης μονάχα ειρηνεύω,
ο πόνος κι η χαρά – ένα είναι και το αυτό.
Κυλούν ανέμελα τα ήρεμα νερά
της ξάστερης νυχτιάς, μα η ομίχλη περιφέρεται αργά ∙
στην έσχατη σκληρότητα – υπάρχει η απύθμενη τρυφερότητα,
και στην αλήθεια του Θεού – η Θεϊκή απάτη.
Την άπειρη απόγνωσή μου αγαπώ,
στην τελευταία σταγόνα της υπάρχει η χαρά
Και μόνο ένα ξέρω σίγουρα:
κάθε ποτήρι άσπρο πάτο πρέπει να το πιούμε.
*Σημείωση του Δ.Τριανταφυλλίδη:
Γεννήθηκε το 1869 στην Τούλα της Ρωσίας και πέθανε το 1945 στο Παρίσι.
Προσωπικότητα έντονη και πολυτάλαντη, ήταν η μούσα του Ντμίτρι Μερεζκόφσκι, του τιτάνα της ρωσικής σκέψης. Ποιήτρια και δοκιμιογράφος η ίδια, αποτελούσε το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου πολλών συγκαιρινών της. Η ίδια, όμως, μοιραζόταν στην πολυτάραχη και αντισυμβατική ερωτική της ζωή, μόνο με τον άντρα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου