"Υποθήκαι" ποίημα του Κώστα Γ. Καρυωτάκη (1896- 1942) - από τις "Σάτιρες" και τα "Ποιήματα & Τα Πεζά τουι

 ..............................................................

Κώστας Γ. Καρυωτάκης (1896-1928)

ΥΠΟΘΗΚΑΙ


Ὅταν οἱ ἄνθρωποι θέλουν να πονῆς
μποροῦνε με χίλιους τρόπους.
Ρίξε το ὅπλο και σωριάσου πρηνής,
ὅταν ἀκούσης ἀνθρώπους.

Ὅταν ἀκούσης ποδοβολητά
λύκων, ὁ Θεός μαζί σου!
Ξαπλώσου χάμου με μάτια κλειστά
και κράτησε την πνοή σου.

Κράτησε κάποιον τόπο μυστικό,
στον πλατύ κόσμο μια θέση.
Ὅταν οἱ ἄνθρωποι θέλουν το κακό,
τοῦ δίνουν ὄψη ν’ ἀρέση.


Τοῦ δίνουν λόγια χρυσά, που νικοῦν
με την πειθώ, με το ψέμα,
ὅταν ἄνθρωποι διαφιλονεικοῦν
τη σάρκα σου και το αἷμα.

Ὅταν ἔχεις μια παιδική καρδιά
και δεν ἔχεις ἕνα φίλο,
πήγαινε βάλε βέρα στα κλαδιά,
στη μπουτονιέρα σου φύλλο.

Ἄσε τα γύναια και το μαστροπό
Λαό σου, Ρῶμε Φιλύρα*.
Σε βάραθρο πέφτοντας ἀγριωπό,
κράτησε σκῆπτρο και λύρα.

Κώστας Γ. Καρυωτάκης (1896-1928)

*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αναφορά στους στίχους του Ρώμου Φιλύρα (1889-1942) ο οποίος την άνοιξη του 1927 έχασε τα λογικά του χτυπημένος από την σύφιλη:

Όχλε, λαέ, βαρβάρων σπέρμα νόθο,

πού τη βρίσκεις την κρίση και χτυπάς

στη ρίζα τον ακόρεστό μου πόθο;

Α, μαστροπέ, στην άβυσσο με πας!

                                          ("Μοίρα άγει")