Αποχαιρετισμός στον Γιάννη Γλυνό...

..............................................................



   Αποχαιρετισμός στον Γιάννη Γλυνό...
    

   Ήσαν - και φαντάζομαι είναι ακόμη - κάποιοι άνθρωποι που έβαλαν σκοπό της ζωής τους να υπηρετήσουν τον τόπο τους, μόνο και μόνο γιατί τον αγάπησαν. Κόντρα στην εποχή τους, κόντρα στις γενικές,  αλλά και στις τοπικές συνθήκες. Κόντρα στις παθογένειες της χώρας τους και του τόπου τους - δυσβάσταχτη κληρονομιά. Αυτή τους την αγάπη την υπερασπίστηκαν ολόψυχα. Με πράξεις και έργα, όχι μόνο με λόγια. Δεν συγκρούστηκαν με έφοδο, απλώς βήμα-βήμα, παραμερίζοντας, και ελισσόμενοι μέσα σ' ένα περίγυρο φθοράς, ένα-ένα τα εμπόδια που τους έβαζαν οι συνάνθρωποί τους και οι θεσμοί του καιρού τους, προσπάθησαν να νοηματοδοτήσουν διαφορετικά τη ζωή, τη δική τους πρώτα, αλλά και των άλλων. Μ' αυτόν τον σκοπό πορεύτηκαν. Αλλού τα κατάφεραν, αλλού πάλι όχι. Και στον τελικό απολογισμό της προσπάθειάς τους, δεν είναι μόνο τα αποτελέσματα που μέτρησαν και μετράνε, που στην περίπτωση του Γιάννη Γλυνού, πρώην δημάρχου πρώτα του Κορθίου κι έπειτα όλης της Άνδρου, πολλά τα χαίρονται σήμερα οι συντοπίτες του, είναι το νόημα που κοινώνησαν και αυτό τους έκανε και τους κάνει σημαντικούς, πως η ατομική μας μοίρα είναι αξεχώριστη με αυτήν του τόπου μας και των ανθρώπων που τον ζούμε. Κι αυτό το νόημα που άφησε ο Γιάννης Γλυνός αξίζει να ζήσει, να ανθοφορήσει και να καρπίσει...

Στη μνήμη του Γιάννη Γλυνού:

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το φως και η πρώτη
χαραγμένη στην πέτρα ευχή του ανθρώπου
η αλκή μες στο ζώο που οδηγεί τον ήλιο
το φυτό που κελάηδησε και βγήκε η μέρα...

(Από το "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ" του Οδυσσέα Ελύτη)