"ΠΑΛΙΑ ΔΙΩΡΟΦΑ" ποίημα του Δημήτρη Παπακώστα & μια φωτογραφία του φίλου στο fb Kωστή Καναράκη (facebook, 10/11/2015)

...................................................................

ΠΑΛΙΑ ΔΙΩΡΟΦΑ

 

Όταν γκρεμίζονται τα παλιά διώροφα, οι κατεδαφισταί 

δεν σκέπτονται ποτέ κάτι σκόρπια παράπονα ριζωμέν’ 

από χρόνια στις μέσα κάμαρες.
Απ’ αυτά κινδυνεύουν μόνον οι ποιηταί 

κι οι αφηρημένοι περαστικοί.

Στους πλαϊνούς τοίχους μένουν κάτι ντουλάπια 

χωνευτά μ’ όλα τα ράφια τους. Αν βρεις εκεί κάποιο 

κέρμα, μια μικρή κίτρινη χάντρα ή έναν άδειο φάκελο 

από γράμμα, μην ξεχνάς πως εσύ μ’ αυτά δεν μπορείς 

ν’ αγαπήσεις.

Όταν γκρεμίζονται τα παλιά διώροφα, μένουνε κάτι 

σκόρπια παράπονα ριζωμέν’ από χρόνια στις μέσα 

κάμαρες, εκεί που γεννήθηκες, εκεί που πέθανε ο 

πατέρας, εκεί που δε θα σε ξαναβρώ.

από την ποιητική συλλογή του Δημήτρη Παπακώστα   "ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ" (Εκδόσεις Potamos)