"ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΑΣ!" από τον φίλο στο fb Αντώνη Μπαλάσκα /facebook, 22/11/2015

...................................................................

ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΑΣ!

από τον φίλο στο fb  Αντώνης Μπαλάσκας/facebook,22/11/2015

Σήμερα είναι της Αγίας Καικιλίας και ως εκ τούτου γιορτάζει η Μουσική μας και όλοι μας! Χρόνια πολλά λοιπόν στην ομάδα και στους απανταχού φιλόμουσους! Είθε η ζωή μας να ναι γεμάτη μελωδίες και νότες, χορούς και τραγούδια emoticon smile

Το "Χαίρε! Λαμπρή Καικιλία" ("Hail! Bright Cecilia") του Πέρσελ είναι ένα σημαντικό έργο στην ιστορία της μουσικής. Επηρεασμένος όπως ήταν από την ιταλική γραφή, ο Πέρσελ βοήθησε τη μόνιμη ενσωμάτωση του ιταλικού στιλ στην αγγλική μουσική σύνθεση. Επίσης, ήταν μια σημαντική επιρροή στο γράψιμο του Χέντελ και η ιστορία της χορωδιακής μουσικής δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς αυτό.

Η Αγία Καικιλία ήταν ρωμαία μάρτυρας του τρίτου αιώνα και είναι παραδοσιακά γνωστή ως η προστάτιδα της μουσικής και των τυφλών. Είχε ορκιστεί να παραμείνει παρθένα ως παιδί, αλλά επειδή ήταν γυναίκα με ευγενική καταγωγή, αναγκάστηκε να παντρευτεί. Παντρεύτηκε τον Βαλεριανό, ένα παγανιστή, με την προϋπόθεση ότι θα της επιτραπεί να παραμείνει παρθένα. Του είπε ότι ένας άγγελος του Θεού, της είχε πει να πάρει όρκο αγνότητας, αλλά εκείνος ήθελε να δει τον άγγελο. Ήρθε στο σπίτι μια μέρα και βρήκε την Καικιλία να συνομιλεί με τον άγγελο, οπότε αμέσως άλλαξε πίστη, όπως έκανε και ο αδελφός του Τιβούρτιος. Η Καικιλία μαρτύρησε από τον έπαρχο Αλμάχιο, αφού έδωσε όλα τα υπάρχοντά της στους φτωχούς, ενάντια στις εντολές του. Προσπάθησε να την κάψει, αλλά έπρεπε να αποκεφαλιστεί της, αφού η φωτιά δεν την άγγιζε. Τόσο ο Βαλεριανός όσο και ο Τιβούρτιος υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο πριν από αυτήν. Ο Βαλεριάνος, επίσης, έγινε άγιος. Θάφτηκε στη Ρώμη, και όταν ανακηρύχθηκε αγία, έγινε η προστάτιδα της μουσικής. Απεικονίζεται συχνά παίζοντας όργανο.

Η παλαιότερη καταγεγραμμένη ιστορικά ημερομηνία του δημόσιου εορτασμού της Εορτής της Αγίας Καικιλίας βρίσκεται το 1570 στο Evreaux της Νορμανδίας. Ημέρα της γιορτής της είναι η 22 Νοεμβρίου. Έδωσαν βραβεία για τις καλύτερες μουσικές συνθέσεις και οι καλύτεροι συνθέτες συμμετείχαν στο διαγωνισμό. Ο Lassus είναι γνωστό ότι είχε λάβει μέρος. Οι εορταστικές εκδηλώσεις για την γιορτή της Αγίας Καικιλίας την εποχή του Πέρσελ δεν ήταν αποτέλεσμα αυτών των πρώτων εορτασμών. Δεν υπήρξε καμία συνέχεια, απ’ όσο τουλάχιστον γνωρίζουμε. Μια ομάδα που ονομαζόταν «Μουσική Κοινωνία» "Musical Society"), μια ομάδα ανδρών που περιλάμβανε τον εκδότη John Playford, ξεκίνησε τους εορτασμούς το 1682.

Οι τραγουδιστές που συμμετείχαν ήταν από τη Χορωδία του Αβαείου του Γουέστμινστερ, τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου και το Βασιλικό Παρεκκλήσι. Οι μουσικοί ήταν από την Βασιλική ορχήστρα και από τα θέατρα, οι πιο πολλοί από αυτούς ήταν επαγγελματίες. Το 1683, η «Μουσική Κοινωνία» (παρήγγειλε την πρώτη από τις Ωδές του Πέρσελ για την Ημέρα της Αγίας Καικιλίας. Ήταν ένα χορωδιακό έργο σε μεγάλη κλίμακα, καθώς και για τα επόμενα είκοσι χρόνια ήταν το μοντέλο που άλλοι συνθέτες είχαν ως παράδειγμα προς μίμηση. Η «Μουσική Κοινωνία» δεν παρήγγειλε άλλη Ωδή για την Ημέρα της Αγίας Καικιλίας από τον Πέρσελ μέχρι το 1692, αλλά άλλοι συνθέτες, όπως ο Blow, ο Eccles και ο Clarke έγραψαν εν τω μεταξύ ωδές για τις εορταστικές εκδηλώσεις.

Το 1692, οι «Κύριοι Λάτρεις της Μουσικής» (Gentlemen Lovers of Musick) ανέθεσαν άλλη μια ωδή στον Πέρσελ. Το "Χαίρε, Φωτεινό Καικιλία!" ("Hail, Bright Cecilia!") είναι ένα λαμπρό έργο για μεγάλες χορωδίες, ορχήστρα, σολίστ και φωνητικά σύνολα. Έχει δεκατρείς κινήσεις και είναι μια σύνθεση σ’ ένα ποίημα του ιερέα Nicholas Brady προς δόξα κι εγκωμιασμό της Καικιλίας, της μουσικής και των μουσικών οργάνων. Τα μεγάλης κλίμακας χορωδιακά έργα ήταν καινούρια και εμπνεύστηκαν, εν μέρει, από ένα άτομο που ονομάστηκε Τζιοβάνι Μπατίστα Ντράγκι, έναν Ιταλό με τον οποίο ο Πέρσελ είχε μελετήσει. Είναι το είδος της χορωδιακής γραφής που επηρέασε τις συνθέσεις του Χέντελ και σηματοδοτεί την αρχή της κοσμικής χορωδιακής παράδοσης στην Αγγλία. Ήταν κοσμική χορωδιακή μουσική, επειδή ο εορτασμός της ημέρας της Αγίας Καικιλίας ήταν μια αστική ψυχαγωγία, διαθέσιμη για όλο τον κόσμο. Οι μουσικοί που συμμετείχαν, έβγαζαν τα χρήματα από αυτή. Ήταν μια εμπορική επιχείρηση γι’ αυτούς και οι Ωδές που παραγγέλθηκαν για τους εορτασμούς παραστάθηκαν σε δημόσιες αίθουσες συναυλιών. Προστέθηκαν στην επαγγελματική μουσική ζωή της πόλης.

Στη σύνθεση του «Χαίρε, λαμπρή Καικιλία!", ο Πέρσελ παρέχει ένα απίστευτο ποσό ποικιλίας και πολυμορφίας, σε συνδυασμό με ενοποιητικές δυνάμεις προς επίλυση των διαφόρων στοιχείων σ’ ένα ολοκληρωμένο σύνολο. Ένα από τα ενοποιητικά στοιχεία είναι η δομή. Ο Πέρσελ περπατά τον ακροατή μέσα από οκτώ κέντρα-κλειδιά. Αρχίζει σε ρε μείζονα και ελάσσονα και στα δύο τρίτα της διαδρομής μέσα από το κομμάτι καταλήγει σε μι ελάσσονα. Στη συνέχεια, ταξιδεύει και πάλι για να τελειώσει το έργο σε ρε. Συνέθεσε δύο μεγάλα χορωδιακά, το ένα μετά τη συμφωνική εισαγωγή και το ένα στο τέλος, που ισορροπούν το ένα το άλλο. Και στο κέντρο είναι ένα τρίτο χορωδιακό με τίτλο «Ψυχή του Κόσμου» ("Soul of the World"). Πρόκειται για τη δημιουργία του κόσμου, την δημιουργία της μουσικής, και τη διάλυση του συνόλου στην «τέλεια αρμονία». Η συνολική τυπική ισορροπία του έργου είναι απίστευτη.

Purcell: "Hail! Bright Cecilia" Z.328 / Minkowski

Δημοσιεύτηκε στις 5 Σεπ 2014

Ode to St. Cecilia, 1692.

Lucy Crowe, soprano
Anders J. Dahlin, tenor
David Bates, countertenor
Neil Baker, baritone
Luca Tittoto, bass
Richard Croft, tenor
Choeur des Musiciens du Louvre Grenoble, Nicolas Jenkins
Les Musiciens du Louvre Grenoble, Marc Minkowski

1. Symphony [00:00]
2. Hail! Bright Cecilia [9:50]
3. Hark! hark! each tree [13:52]
4.' Tis Nature's voice [17:39]
5. Soul of the world [22:07]
6. Thou tun’st this world [24:15]
7. With that sublime celestial lay [29:26]
8. Wondrous machine! [32:16]
9. The airy violin [34:26]
10. In vain the am’rous flute [35:44]
11. The fife and all the harmony of war [42:21]
12. Let these among themselves contest [45:14]
13. Hail! Bright Cecilia, hail to thee [47:37]

Artwork: Santa Cecilia by Carlo Dolci, 1670.