"ΜΗΔΕΙΑ" ποίημα του ποιητή και φίλου στο fb Γιώργου Μπλάνα (facebook, 26/1/2016)

..........................................................

 Γιώργος Μπλάνας

(γ. 1959)













ΜΗΔΕΙΑ

Χαμήλωσε τα λόγια σου, Ιάσονα.
Δεν πρόκειται να δείξεις πιο μικρός - ούτε εγώ πιο αδικημένη.
Σ’ αυτήν την υπόθεση είμαστε όλοι το ίδιο ασήμαντοι.
Διεκδικούμε ένα ψέμα, προσπαθώντας
να περισώσουμε καθένας την αλήθεια του.
Η αληθινή αλήθεια καν δεν μας αφορά. Απλά
κάνουμε κύκλους αδέξιους. Μάθε -αφού
δεν το ’μαθες μετά από τόσες
αποτυχίες- πως στη ζωή είμαστε όλοι ερασιτέχνες,
και φεύγουμε πριν καν υποπτευθούμε πώς δουλεύουν
ο έρωτας και το μίσος. Δυο πράγματα απλά
κι εμείς πνιγόμαστε σ’ ένα λαχάνιασμα, μέσα στην νύχτα.
Όμως, εμπιστευόμαστε τον ρόλο μας.
Εμπιστέψου τον δικό σου.
Χόρτασε φρέσκο έρωτα!
Το μίσος μου σε περιμένει με πόδια ανοιχτά.
Μην με κοιτάζεις έτσι.
Κλείσε το στόμα σου, η αλήθεια
δεν είναι μύγα ούτε εγώ αρκετά τρελή
για να σου πω πως τα ’χω τετρακόσια.
Μεθυσμένη... ίσως... λίγο – πώς αλλιώς
μπορεί να μείνει ζωντανός κανείς σ’ αυτό το αρχαίο
πορνείο, που επιμένουμε να λέμε κόσμο;
Μόνο τρελός ή μεθυσμένος... και ήρωας, ασφαλώς:
το αρσενικό που ρίχνεται σαν το παιδί στην αγκαλιά
του θηλυκού, για να ξεχάσει τον άντρα που δεν έγινε ποτέ.
Άνοιξες τον Άδη στα πόδια μιας παρθένας.
Τώρα παλεύουμε, στο σκοτάδι μιας αδέξιας μήτρας,
να βρούμε τον δρόμο του καθένας,
για τον δικό του θάνατο, τον θάνατο που δίνει
στη ζωή κάτι μοιραίο, σαν κυνόδοντα. Μόνο
κατασπαράζοντας τα πάντα μπορούμε να ζήσουμε
μετά απ’ αυτή την γελοία παράσταση. Ωστόσο,
μια βαρκάδα μέχρι την απέναντι όχθη θ’ αρκούσε.