Από τον «ΑΟΡΑΤΟ ΘΙΑΣΟ» (1988-1989)του Ιάκωβου Καμπανέλλη

.........................................................

Ιάκωβος Καμπανέλλης (1922 -2011)

Από τον «ΑΟΡΑΤΟ ΘΙΑΣΟ» (1988-1989)του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Ο ΝΕΟΣ: …Πρέπει να σας πω κάτι που σας το ’κρυψα… Το ξεχασμένο βιβλίο σας το διάβασα όλο, το ίδιο βράδυ… και μάλιστα στο φως του κεριού, άναβα το ένα μετά το άλλο, επί ώρες… Μη μού θυμώσετε, ήθελα τόσο πολύ να μάθω κάτι για σας και δεν υπήρξε άλλος τρόπος… Ούτε ήξερα αν θα σας ξαναδώ… διάβασα και τις σημειώσεις που έχετε κάμει, κι αυτά που έχετε υπογραμμίσει, μερικά τα ‘γραψα με μαρκαδόρο στον τοίχο γύρω απ’ το κρεβάτι μου… λοιπόν;

Η ΣΥΖΥΓΟΣ:  …ακούς πάντα μουσική άμα διαβάζεις…;

Ο ΝΕΟΣ: …Θέλω να πω… ακόμα κι ένα βιβλίο δε μπορεί να είναι ένα μυστικό; Εντελώς προσωπικό όταν γράφει αυτά που κρύβουμε μέσα μας;

Η ΣΥΖΥΓΟΣ: …μονάχα εγώ ξέρω ότι ειμ’ εδώ…

Ο ΝΕΟΣ: …δεν είναι σαν να ήπια νερό απ’ το ποτήρι σας…;

Η ΣΥΖΥΓΟΣ: … (τον κοιτάζει κατάματα)… δε θέλω να ξέρω τι ώρα είναι…

Ο ΝΕΟΣ: …Το έχετε μαζί σας…; Θα ήθελα να σας θυμίσω κάτι… Καλά δεν πειράζει, άλλη φορά… είναι απ’ αυτά που έχετε υπογραμμίσει και που έγραψα στον τοίχο…