Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

"Απουσίες..." έγραψε ο Φωτης Παπουλιας (Εφημερίδα τών Συντακτών 09.03.2015)

........................................................

Απουσίες...


Ενας πρόεδρος ...μαριονέτα  
 
έγραψε ο Φωτης Παπουλιας
 
Εφημερίδα τών Συντακτών
Στο Μονομελές Πρωτοδικείο οι απουσίες είναι εκείνες που στιγμάτισαν όχι τη δικαστική απόφαση, αλλά την απουσία του πολιτικού λόγου. Ας φανταστούμε τη σκηνή όπου ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η αριστερή περιφερειάρχης ήταν παρόντες, παρουσίες που εκ του κύρους τους αν δεν μπορούσαν να ανατρέψουν τη δικαστική απόφαση, εν τούτοις θα έδιναν το πολιτικό στίγμα της δίκης.
Η συγκεκριμένη δίκη δεν αφορούσε τη βουλευτή του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη και τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Ηλ. Κασιδιάρη, δεν ήταν μια προσωπική διένεξη για το ποιος από τους δύο είναι πιο δυνατός στο ρινγκ ενός τηλεοπτικού πλατό.
Επί της ουσίας ήταν μια πολιτική δίκη και ως τέτοια έπρεπε να αντιμετωπιστεί από το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας. Το δυστύχημα για την Ελληνική Δημοκρατία είναι οι απουσίες, ηχηρότατες και προσβλητικές, όχι στο πρόσωπο της κ. Κανέλλη, αλλά στο ίδιο το σώμα της Δημοκρατίας.
Αν ο Πρ. Παυλόπουλος και η Ρένα Δούρου εκτίμησαν ότι η διένεξη δεν τους αφορά, τότε είναι τουλάχιστον λυπηρό ότι δεν αντιλήφθηκαν πως η επίθεση Κασιδιάρη δεν στόχευε τη βουλευτή του ΚΚΕ αλλά την ίδια τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Σε συνδυασμό με γεγονός ότι εκτός από τους δύο πολιτικούς αυτόπτες μάρτυρες, απουσίασαν και σιώπησαν τα με την παραμικρή αφορμή λαλίστατα στελέχη της Αριστεράς, το δυστύχημα είναι διπλό.
Και τούτο γιατί η Αριστερά δεν λειτουργεί με το «εμείς και οι άλλοι», δεν διαχωρίζει τους «δικούς μας από τους άλλους», δεν καλύπτεται πίσω από γενικόλογες ανακοινώσεις που δεν ακουμπούν καν το πρόβλημα ή από την άλογη - εύλογη σιωπή...
Αν ο πολιτικός κόσμος δεν κατάλαβε ότι η συγκεκριμένη δίκη υπερέβαινε τα όρια μιας προσωπικής διένεξης, τότε θα πρέπει να εγκληθεί από την κοινωνία για τουλάχιστον πολιτική εγκληματική αμέλεια, αν όχι για εκ νέου προτροπή σε αντίστοιχες πράξεις.
Οι απουσίες εν τέλει ήταν αυτές που δικαιώνουν τη δικαστική απόφαση, όσο και αν αυτό ακούγεται ιδιαίτερα σκληρό και πολιτικά σκαιό. Η δικαστική απόφαση ίσως και να μην απασχολήσει κανέναν στο μέλλον, όμως η πολιτική αποτίμηση διά της απουσίας είναι εκείνη που κρίνει πολιτικές συμπεριφορές. Και το δυστύχημα είναι ότι η Αριστερά εξετέθη στο σύνολό της, προσφέροντας δυστυχώς όπλα σε εκείνους που θεωρούν ότι η ανοχή είναι κεκτημένο τους δικαίωμα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: