.............................................................
ΚΡΑΤΗΣΑΝ ΤΟΠΟ ΟΙ ΑΤΡΕΙΔΕΣ
Με όλες τις αιρέσεις που μπορεί να στολιστεί η πραγματικότητα
ο χώρος θα χάνει τόπο δίχως την παρουσία του ανθρώπου
κι εκεί που θα δείχνει ν’ απλώνει η γη άπλετο χώρο
θα είναι ανύπαρκτη η βολή
θα έχει αλλάξει ο τόπος τους ανθρώπους και τις μνήμες του
κάτι από τα σπλάχνα του θα έχει ξεριζώσει
σαν να μην θέλει να ’ναι τόπος σ’ ένα χώρο άτοπο
και να μην έχεις τη σωστή διεύθυνση να φύγεις
πριν σε ρουφήξει η σκοτεινιά κι η απουσία του.
Δίχως χνότο ανθρώπινο πως να στεριώσει τόπος;
Κι όπως δίχως τον άνθρωπο λειψά μετράει ο χώρος
κούφιος κι απόλυτα κενός
σαν τείχος αδιαπέραστο κι αδιάτρητο
έτσι κι ο τελευταίος λυγμός
θέλοντας να ξεφύγει από τον ήχο του
δεν θα μπορέσει ν’ ακουστεί δίχως να πιάσει τόπο
γιατί όσο μπροστά κι αν βγαίνει ο χώρος
μόνο σε τόπο μπορείς για να σταθείς.
Όμως για τους Ατρείδες π’ αφήσαμε πίσω μη λυπάστε
έμεινε τόπος ικανός και μνήμη.
Στον τόπο αυτό οι άνθρωποί του σκιάζοντας τον χώρο
άπληστοι για ζωή και μετά θάνατο
θα δείτε να κυκλοφορούν ακόμη κι άσαρκοι
γεγυμνωμένοι σκελετοί γυρνώντας στα χαλάσματα
να υποδέχονται τους επισκέπτες έξω από τους τάφους.
Ευάγγελος Κων. Βαλσαμίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου