..............................................................
Νίκος Καρούζος (1926 - 1990)
Ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος
Θαμνώδη ρήματα και φύλλα καταπράσινα της γλώσσας.
Μεγάλος άνθρωπος κι ανέσπερος
έλληνας πού κράτησε
τον πόνο στο σωστό του το ύψος
αγνοώντας και δημοτικισμούς και εξελικτισμούς και μόδες
αγνοώντας τα εκάστοτε μορμολύκεια
την ασίγαστη γενικότητα των πιθήκων
αγνοώντας τον αιώνα της καλπάζουσας εξυπνάδας
ο ανοξείδωτος.
Ήδη τα θύματα της Προόδου πού πρόωρα σκουριάζει
πάνε στην πατρίδα του τη Σκιάθο
κι αγοράζουν ελπίζοντας οικόπεδα
πάνε για λίγο αεράκι λίγη θάλασσα και φρέσκο φεγγάρι.
Μα είν’ αδύνατο να κοροϊδέψουμε τη ρημαγμένη φύση
με ξιπόλητα Σαββατοκύριακα και με τροχόσπιτα.
ο ακέραιος κυρ Αλέξανδρος
εκείνος ὁ περιούσιος Παπαδιαμάντης
και το κεράκι μας ακόμη δεν το θέλει.
(Χορταριασμένα χάσματα , 1974)
Ανέσπερος: που δεν δύει ποτέ (ανέσπερο φως)
μορμολύκειον: από τη Μορμώ , το μυθικό τέρας- φόβητρο των μικρών παιδιών κατά την αρχαιότητα φόβητρο, σκιάχτρο | φοβερά άσχημος άνθρωπος | (υβριστ.) γέρος που η συμπεριφορά ή η εμφάνισή του απωθεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου