"Μπλεγμένο κουβάρι" ένα πεζό κείμενο του Γιώργου Ιωάννου από τη συλλογή "Καταπακτή" (εκδ. Κέδρος, 1989, α' έκδ. 1982)

...............................................................

Γιώργος Ιωάννου
(1927 - 1985)











"Μπλεγμένο κουβάρι"

ένα πεζό κείμενο του Γιώργου Ιωάννου από τη συλλογή "Καταπακτή" (εκδ. Κέδρος, 1989, α' έκδοση 1982)

ΜΕΓΑ ΚΟΥΒΑΡΙ, μέγα μπλέξιμο, απαρτίζουν όλοι αυτοί, για τούτο δεν μπορούμε να βρούμε άκρη. Δεν είναι μόνο τα ζευγάρια που νομίζουμε, ούτε οι οικογένειες που χαιρόμαστε, ούτε οι παρέες που μακαρίζουμε, ούτε οι ασχολίες που ζηλεύουμε, ούτε τα αισθήματα που λιγουρευόμαστε, ούτε οι φυσιογνωμίες που ερωτευόμαστε, εκ  του μακρόθεν φυσικά - σε όλα αυτά εκ του μακρόθεν εμείς συμμετέχουμε.

   Δεν είναι τίποτα έτσι όπως φαίνεται' μα όλοι τους αυτοί μόλις μπορούν αλλάζουν τις ματιές, ρίχνουν αλλιώτικες ματιές, άλλες κουβέντες λεν, άλλους ψιθύρους, άλλα μυστικά, παρουσιάζουν άλλα κάλλη, μετρούν άλλα χρήματα, δείχνουν άλλα μούτρα, και όχι μονάχα ακόμα μια φορά, μα ακόμα πολλές φορές, πολλές πολλές ακόμα φορές, γι' αυτό κι εμείς που αγναντεύουμε εκ του μακρόθεν με αναπεπταμένα τα πανώ και πλαταγίζουσες τις σημαίες, χωρίς δεύτερα μυστικά, ούτε διπλές ταμπέλες, ούτε ψεύτικα βιβλία εφοριακά, δεν μπορούμε να βρούμε άκρη και γελιόμαστε, ολοένα γελιόμαστε, πέφτοντας από έκπληξη σε έκπληξη, από ψέμα σε ψέμα, από απάτη σε απάτη, από απογοήτευση σε απογοήτευση, από ληστεία σε ληστεία, από μαχαίρι σε μαχαίρι. Μέγα κουβάρι όλοι αυτοί, αφάνταστη από την ώρα που γεννιούνται η ψευτοσύνη τους, ο διαρκής μετασχηματισμός τους, που βέβαια τον θεωρούνε ό,τι φυσικότερο. Ξέρουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, ταμπέλα δεν τους πιάνει, δεν τους φαίνεται. Οι λατρευτές τους συνεχώς τους συγχωρούν, ακούραστα τους ξαναβάζουνε στο βάθρο τους. Και τους ανακηρύσσουν θύματα αμαρτωλών δυνάμεων, πρόσωπα που υφίστανται πολιορκίες αβάσταχτες, διαβολεμένους πειρασμούς, ενώ το ξέρουν πως αυτοί είναι οι τύραννοι, αυτοί βασανιστές, σαδιστές, εκβιαστές, ληστές, τα κτήνη και τα καθάρματα, ψεύτες αβυσσαλέοι, που και οι νόμοι δικοί τους, και οι δικαστές δικοί τους, και οι φρουροί από τις συμμορίες τους. Και είναι δυστυχώς αμέτρητοι, άπειρα αμέτρητοι και βρώμικοι. Και, ακόμα, οπλισμένοι με τα πάντα. Μέγα κουβάρι, που είναι περιττό ακόμα και στο στόμα να το παίρνουμε.