.........................................................
Βύρωνας Λεοντάρης
(1932 - 2014)
Λεηλασία
Αλίμονό σου, όταν αρχίσεις να ξεκόβεις απ' τον πό-
νο του αδερφού σου,
κι απογυρνάς το βλέμμα απ' τις πληγές, που σε φωνάζουν
και εξοικειώνεσαι με τη ζωή που ζουν τα τέρατα,
κι αρχίζει το ασυμβίβαστο να συμβιβάζεται
και το απαράδεχτο να μοιάζει βολικό
κι αρχίζει η αλήθεια μέσα σου να σώνεται και να
'ρχεται το ψέμα
σιγά σιγά, όπως η μέρα γίνεται σκοτάδι
όπως το καλοκαίρι γίνεται χειμώνας.
Αλίμονό σου, όταν το δύσκολο σού γίνει βαρετό
κι αβέρτα ρίχνεις δίκιο στους αδίκους κι αρχινάς ν'
ανακαλύπτεις
σοφίες κι ομορφιές μες στα ξεράσματα της πλήξης,
ιδανικά μες στο βυθό της αηδίας
και λες, και λες και λες...
Όταν πια δε σου φαίνονται και τόσο δύσκολα
τα πράγματα
η ζωή, ο έρωτας, ο ύπνος,
όταν τριγύρω μαχαιρώνουνε τη Νύχτα
κι οι λόφοι στηθοδέρνονται,
όταν παχύνουνε τα χείλια σου τόσο πολύ, που να
μπορούν
να πουν: "Κατέστην ευτυχής", αλίμονό σου.
ΒΥΡΩΝΑΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ
Βύρωνας Λεοντάρης
(1932 - 2014)
Λεηλασία
Αλίμονό σου, όταν αρχίσεις να ξεκόβεις απ' τον πό-
νο του αδερφού σου,
κι απογυρνάς το βλέμμα απ' τις πληγές, που σε φωνάζουν
και εξοικειώνεσαι με τη ζωή που ζουν τα τέρατα,
κι αρχίζει το ασυμβίβαστο να συμβιβάζεται
και το απαράδεχτο να μοιάζει βολικό
κι αρχίζει η αλήθεια μέσα σου να σώνεται και να
'ρχεται το ψέμα
σιγά σιγά, όπως η μέρα γίνεται σκοτάδι
όπως το καλοκαίρι γίνεται χειμώνας.
Αλίμονό σου, όταν το δύσκολο σού γίνει βαρετό
κι αβέρτα ρίχνεις δίκιο στους αδίκους κι αρχινάς ν'
ανακαλύπτεις
σοφίες κι ομορφιές μες στα ξεράσματα της πλήξης,
ιδανικά μες στο βυθό της αηδίας
και λες, και λες και λες...
Όταν πια δε σου φαίνονται και τόσο δύσκολα
τα πράγματα
η ζωή, ο έρωτας, ο ύπνος,
όταν τριγύρω μαχαιρώνουνε τη Νύχτα
κι οι λόφοι στηθοδέρνονται,
όταν παχύνουνε τα χείλια σου τόσο πολύ, που να
μπορούν
να πουν: "Κατέστην ευτυχής", αλίμονό σου.
ΒΥΡΩΝΑΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου