..............................................................
Χλόη Κουτσουμπέλη
(γ.1962)
Μερικές φορές νυχτώνει στα ποιήματα.
Μαύρο λάδι επιπλέει στο νερό τους.
Όταν νυχτώνει στα ποιήματα, μη λυπάσαι.
Στον έξω κόσμο,
υπάρχουν θάλασσες που καταβροχθίζουν μικρά παιδιά.
Φίδια, περίεργα φρούτα που κρέμονται απ’ τα δέντρα.
Άνθρωποι με στολές και παράξενα πιστόλια
που στοχεύουν κατευθείαν στην καρδιά.
Κι ένα σκοτάδι
που κανένα φανάρι, κανένας ηλεκτρικός λαμπτήρας,
καμιά υπερκόσμια αστραπή δεν μπορεί να το φωτίσει.
Εκτός ίσως από ένα μικρό σπίρτο από λέξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου