.............................................................
Ουίλιαμ Μπάτλερ Γιέιτς (1865 - 1939)
Τι κι αν ο ήλιος του καλοκαιριού χρυσώνει
του ουρανού το συννεφένιο το στεφάνι,
ή του χειμώνα η σελήνη το ελαττώνει
σε μια θυελλόδαρτη πλεκτάνη,
δεν τα προσέχω εγώ όλα αυτά,
νιώθω στους ώμους την ευθύνη μου βαριά.
Πράγματα που έκανα παλιά ή που είπα,
ή που δεν έκανα ή δεν είπα
μα σκέφτηκα ίσως να τα κάνω ή να τα πω,
με γονατίζουν. Μέρα μπαίνει
μέρα βγαίνει με κεντούν,
τις τύψεις που με τρώνε, την ντροπή ξυπνούν.
ΟΥΙΛΛΙΑΜ ΜΠ. ΓΕΗΤΣ
Ουίλιαμ Μπάτλερ Γιέιτς (1865 - 1939)
Τι κι αν ο ήλιος του καλοκαιριού χρυσώνει
του ουρανού το συννεφένιο το στεφάνι,
ή του χειμώνα η σελήνη το ελαττώνει
σε μια θυελλόδαρτη πλεκτάνη,
δεν τα προσέχω εγώ όλα αυτά,
νιώθω στους ώμους την ευθύνη μου βαριά.
Πράγματα που έκανα παλιά ή που είπα,
ή που δεν έκανα ή δεν είπα
μα σκέφτηκα ίσως να τα κάνω ή να τα πω,
με γονατίζουν. Μέρα μπαίνει
μέρα βγαίνει με κεντούν,
τις τύψεις που με τρώνε, την ντροπή ξυπνούν.
ΟΥΙΛΛΙΑΜ ΜΠ. ΓΕΗΤΣ
(μετάφραση: Κώστας Κουτσουρέλης, facebook 25.8.2019)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου