........................................................
Ελλιπές το πλεονάζον
Ενας αρχαίος Γραμματικός
θέλοντας να ορίσει την ασάφεια του λόγου (πολιτικού, καθημερινού κλπ)
προβαίνει σε μια εξαιρετική παρατήρηση, που, πιστεύω, μας αφορά
ιδιαιτέρως. Το ελλιπές, γράφει, είναι αυτό που τελικά περισσεύει στις
ασαφείς διατυπώσεις μας. Όταν δηλαδή παραλείπουμε να πούμε πράγματα που
πρέπει να ειπωθούν, και, αντίθετα, αναφερόμαστε σε πράγματα ανύπαρκτα
(μη όντα), ή αποκρύβουμε την αιτία του κακού, τότε δείχνουμε το μεγάλο
πλεόνασμα των ελλειμματικών αποδείξεών μας. Δεν χρειάζεται να τονίσουμε
ότι και όταν κάνουμε λόγο για ελλείμματα οικονομικά, σε αυτό το
πλεόνασμα των ελλειμμάτων μας αναφερόμαστε.
Αν, λοιπόν, ισχύουν όσα γράφει ο παλιός Γραμματικός, τα ελλείμματά
μας, είτε οικονομικά, είτε πολιτικά, πλεονάζουν. Όμως το χειρότερο είναι
ότι τελικά έχει δημιουργηθεί τέτοια σύγχυση ώστε δεν έχουμε ακόμη
διαγνώσει ποιο από αυτά τα ελλείμματα είναι το χειρότερο. Αυτού του
είδους τα ελλείμματα διαπλέκονται, το ένα φέρνει το άλλο. Η άποψή μου
πάντως είναι ότι το πλεόνασμα των πολιτικών ελλειμμάτων είναι αυτό που
μας οδήγησε σε αυτή την προσβλητική, ντροπιαστική κατάσταση που ζούμε,
όπου το μόνο που πλεονάζει είναι το χρέος μας. Επομένως αν περιορίσουμε
τα ελλείμματα της πολιτικής σκέψης και του αντίστοιχου λόγου, ίσως τα
καταφέρουμε.
Όμως τα πράγματα πάνε συνεχώς αντίθετα και αυτή η ντροπιαστική
κατάσταση όλο και χειροτερεύει. Οι, κατά τεκμήριο, ελλειμματικοί,
«λίγοι», κυβερνητικοί πολιτικοί, οικονομολόγοι, ρήτορες, αναλυτές κλπ
αντί να πουν αυτό που πράγματι συμβαίνει, επιμένουν πως πρέπει να
είμαστε αισιόδοξοι, σχεδόν υπερήφανοι, καθώς, λένε, κάποια δήθεν
«πλεονάσματα» προέκυψαν από τις οικονομικές μας ελλείψεις. Από την άλλη,
η εξίσου ελλειμματική και συνάμα προικισμένη από ρητορικά πλεονάσματα
Αντιπολίτευση, επαίρεται, με λόγο, κατά πλεόνασμα, ασαφή και επιμένει
πως έχει βρει τη λύση. Αλλά ποια λύση μπορεί να προκύψει από τα
πλεονάσματα των εξαγγελιών του κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, ή από την
πλεονάζουσα ρητορεία της κ. Δούρου;
Στο μεταξύ, είτε έτσι, είτε αλλιώς, τα ποικίλα ελλείμματα αυγαταίνουν και πλεονάζουν. Και μας κάνουν να παραβλέπουμε πόσο ντροπιαστικά ζούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου