..........................................................
Η είδηση και το άρθρο:
Σχολιάζω: Δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό να σχολιάσω τα συμβάντα ανάμεσα στον επιχειρηματία κ.Κιρκινέζο και στον θίασο των "Θεσμοφοριαζουσών" και τους συντελεστές και πρωταγωνιστές του (Τσακνής, Κιμούλης, Πιατάς). Δεν θα μακρυγορήσω. Πρόκειται για τον εκφυλισμό και τη χρεωκοπία και ενός άλλου μοντέλου της περιόδου που τη λέγαμε (και ακόμη τη λέμε) "μεταπολιτευτική". Του κυρίαρχου μοντέλου παρέμβασης στα πολιτιστικά δεδομένα της χώρας που συνοψίζεται στο σχήμα "επιχειρηματίας-πρωταγωνιστής -ες/συντελεστές και υπόλοιπος θίασος". Παραλλαγές του μοντέλου υπήρξαν με τον πρωταγωνιστή πολλές φορές στη θέση του επιχειρηματία και χρηματοδότη. Αυτά στις "ευτυχισμένες μέρες". Ώσπου ήρθε η κρίση. Οι πρωταγωνιστές αποτραβήχτηκαν από τους ρόλους του επιχειρηματία και έτσι τα πράγματα ξεκαθάρισαν. Ξεκαθάρισαν;... Τα γεγονότα με το θίασο των "Θεσμοφοριαζουσών" δείχνουν άλλα. Πρωταγωνιστές και συντελεστές μπορούν με τη δύναμη της μέχρι τώρα καριέρας τους να κάνουν ιδιαίτερες συμφωνίες με τους επιχειρηματίες και όταν δεν τα "βρίσκουν" να τις ακυρώνουν. Ορισμένοι μάλιστα απ' αυτούς να καταφέρνουν ν' αποζημιώνονται (κατά τη δήλωσή του, ο κ. Πιατάς συγκεκριμένα). Ενώ οι υπόλοιποι καλλιτέχνες του θιάσου να μένουν "αδειασμένοι", υποβαθμισμένοι και κακοπληρωμένοι μέχρι το "άδειασμά" τους.
Και οι τρεις εμπλεκόμενοι καλλιτέχνες (Κιμούλης, Πιατάς, Τσακνής) τα τελευταία χρόνια "φλερτάρουν", έστω με παραλλαγές απόστασης, με την αριστερά. Ιδιαίτερα με την αριστερά της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και οι τρεις διεκδίκησαν και διεκδικούν, πολλές φορές, και να εκφράζουν και έναν προοδευτικό λόγο για τα συμβάντα και τα συμβαίνοντα τα τελευταία χρόνια στον τόπο μας. Είναι απορίας άξιον πώς δεν τους πέρασε από το αριστερό μυαλό τους να στραφούν στην αναζήτηση ενός άλλου μοντέλου της δικής τους παρουσίας στα πολιτιστικά πράγματα. Ενός μοντέλου που θα στηρίζεται σε άλλες σχέσεις μεταξύ των δημιουργών, από τον συντελεστή μέχρι και το μέλος του χορού, μιας και μιλάμε για θίασο αρχαίου δράματος. Αλλά αυτό, το μοντέλο, αγαπητοί μας πρωταγωνιστές, στοιχίζει. Και στοιχίζει οικονομικά. Γιατί θα πρέπει να βασίζεται σε σχέσεις ισότητας (τουλάχιστον οικονομικής, και ως προς τα βάρη και ως προς τα κέρδη) με τους συνδημιουργούς σας, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο. Η προοδευτικότητα του λόγου σας θα πρέπει να δοκιμαστεί στην πράξη. Θα πρέπει αποχαιρετίσετε παχυλές αμοιβές, προβολή και διαπλοκή. Για να μην πω ότι θα έπρεπε να πρωτοστατείτε στην δημιουργία τέτοιων συλλογικών σχημάτων που θα παραδειγματίζουν και θα κινητοποιούν και άλλους πνευματικούς ανθρώπους στη συλλογική έκφραση και δημιουργία. Κι αυτό θα πρέπει να γίνει τ ώ ρ α , για να μην πω χτες. Είμαστε αυτό που κάνουμε, κι όχι αυτό που λέμε. Αλλιώς παραμένουμε τσουτσουλομύτες...
Η είδηση και το άρθρο:
Το θέατρο στα χρόνια του Μνημονίου...
- έγραψε ο Σπύρος Κακουριώτης
- "ΑΥΓΗ"
- 14.09.2014
Σε εργοδοτικό λοκ - άουτ, πριν ακόμα γίνουν αποδεκτές από την κυβέρνηση
Σαμαρά οι επιταγές της τρόικας για τη νομιμοποίησή του, προχώρησε την
εβδομάδα που μας πέρασε ο Θεατρικός Οργανισμός "Ακροπόλ", διακόπτοντας
την περιοδεία της παράστασης Θεσμοφοριάζουσες, που θα παρουσιαζόταν στην Αττική.
Το λοκ - άουτ ήταν η ακαριαία αντίδραση του επιχειρηματία Θεοφάνη
Κιρκινέζου στην απαίτηση των συντελεστών της παράστασης να τους
καταβληθούν τα δεδουλευμένα και ιδιαίτερα στην προσφυγή του συνθέτη και
στιχουργού Διονύση Τσακνή στη Δικαιοσύνη, που χρησιμοποίησε το "ύστατο
όπλο που του απέμεινε", δηλαδή την απαγόρευση χρήσης της μουσικής του,
του προϊόντος του πνευματικού του μόχθου, από τον επιχειρηματία.
Όσα ακολούθησαν, από την τιμωρητική διακοπή των παραστάσεων μέχρι τη
θαρραλέα επιστολή των οκτώ ηθοποιών του χορού, με την οποία κατήγγελλαν
τις εργασιακές συνθήκες που βίωσαν, υπερασπίζοντας έτσι την αξιοπρέπειά
τους, δεν ήταν παρά το ξήλωμα ενός πουλόβερ που έδειχνε τον βασιλιά όπως
ακριβώς είναι: γυμνός...
Οι αμοιβές είναι ένα από τα καλύτερα φυλαγμένα μυστικά στον μικρόκοσμο
του θεάτρου. Παλιότερα, στις "ευτυχισμένες μέρες", επειδή έτσι
υπονοούνταν ότι αυτός που σιωπούσε είχε πολύ υψηλό "κασέ". Σήμερα,
επειδή πολλοί είναι αυτοί που ντρέπονται να πουν πόσα λίγα χρήματα
παίρνουν και είναι ακόμη περισσότεροι αυτοί που γνωρίζουν πως, αν
διαμαρτυρηθούν, δεν πρόκειται να ξαναβρούν δουλειά...
Αυτή η "ομερτά", όπως την χαρακτήρισε η ηθοποιός και βουλευτής του
ΣΥΡΙΖΑ Άννα Χατζησοφιά, ήταν το πουλόβερ που ξηλώθηκε με την υπόθεση
"Θεσμοφοριάζουσες".
Ούτε 400 ευρώ τον μήνα καθαρά, λιγότερα κι απ' τον θεσμοθετημένο
κατώτατο μισθό, ήταν η αμοιβή των ηθοποιών του χορού για πέντε μήνες
εργασία: "Τρέχαμε απλήρωτες από πόλη σε πόλη, μακριά απ' τα σπίτια μας
καθημερινώς για σαράντα ημέρες, εργαζόμενες με τον πιο χαμηλό μισθό που
μπορεί να υπάρξει", λένε στη δήλωσή τους.
Όμως ούτε καν αυτά τα χρήματα τους καταβάλλονταν, καθώς "ο κ.
Κιρκινέζος και οι εκπρόσωποί του ή αδιαφορούσαν εντελώς και
εξαφανιζόντουσαν ή συνέχισαν να μας υπόσχονται πως θα μας δώσουν κάτι
έναντι και μετά πάλι μας κορόιδευαν ή μας έδιναν 50 ή 100 ευρώ πού και
πού. Εμείς όμως δεν ζητούσαμε χαρτζιλίκι, ζητούσαμε τα δεδουλευμένα μας
και συμφωνηθέντα".
Την κατάσταση όπως είχε διαμορφωθεί διεκτραγωδεί ο σκηνοθέτης και
πρωταγωνιστής Γιώργος Κιμούλης σε εξώδικο που απέστειλε στον
επιχειρηματία του "Ακροπόλ" στις 8/8: "Το γεγονός πως για 25 συνεχείς
ημέρες ο θίασος βρίσκεται σε περιοδεία εκτός έδρας χωρίς να πληρώνεται
εγκαίρως, ως οφείλατε βάσει των ιδιωτικών συμφωνητικών, ώστε να μπορεί
να καλύπτει τη διαμονή και τη διατροφή του, έχει ως αποτέλεσμα να
καλούμαι κάθε τόσο, για καθαρά ανθρωπιστικούς λόγους, να καλύπτω
προσωπικά τα έξοδά του από ίδια κεφάλαια!" και αναφέρεται στη συνέχεια
σε περιπτώσεις που αναγκάστηκε να αναλάβει ο ίδιος "επειδή είχατε αφήσει
απλήρωτους τους ηθοποιούς, αδιαφορώντας αν ήταν σε θέση να πληρώσουν το
ξενοδοχείο τους" ή τον "υπεύθυνο οργάνωσης της περιοδείας, [που] στην
κυριολεξία δεν είχε τη δυνατότητα, ούτε να μετακινηθεί, ούτε να πληρώσει
το ξενοδοχείο του, αλλά ούτε να φάει, μιας και ήταν εντελώς απλήρωτος!"
Στην εξώδικη δήλωση ακολουθεί σειρά άλλων εξωφρενικών λεπτομερειών,
όπως η δυσφήμιση του δημοφιλούς πρωταγωνιστή, "μιας και ήδη φέρομαι
ψευδώς ως υπεύθυνος για την ακύρωση της παράστασης στο αρχαίο θέατρο των
Οινιάδων, με αποτέλεσμα να προσβάλλεται η προσωπικότητά μου από ψευδείς
δηλώσεις των υπευθύνων της εταιρείας σας προς τον δήμαρχο κ. Καρατσόλη,
ο οποίος με διαβεβαίωσε ότι τον πληροφόρησατε πως 'η παράσταση
ματαιώνεται λόγω μεταγωγής μου στο εξωτερικό'", την ίδια στιγμή που ο
θίασος βρισκόταν στη... Λάρισα.
Όλα αυτά δεν αφορούν όμως μια διαμάχη ανάμεσα στο "Ακροπόλ" και τους
Γιώργο Κιμούλη και Διονύση Τσακνή, όπως θέλει να την εμφανίσει ο
επιχειρηματίας Φάνης Κιρκινέζος, ξεχωρίζοντάς τους από όλους τους
υπόλοιπους συντελεστές, δηλώνοντας ότι "την απάντηση για τις συκοφαντίες
και τις καταγγελίες τους θα δώσει η Δικαιοσύνη, στην οποία και θα
προσφύγουμε για την ικανοποίηση της ζημίας που μας προξένησαν από την
ακύρωση των παραστάσεων... καθώς και για τη δυσφήμιση του Θεατρικού
Οργανισμού Ακροπόλ".
Η ουσία της διαμάχης δεν μπορεί να αποκρυβεί, όσο κι αν η εργοδοσία
έσπευσε να εξοφλήσει παλαιές και παλαιότερες οφειλές της, προκειμένου να
εμφανιστεί "καθαρή" στα δικαστήρια ("Χθες [σ.σ.: 9/9], εκτός απ' αυτούς
που εργάστηκαν στις Θεσμοφοριάζουσες -κι αυτό είναι το πιο φοβερό!- πλήρωνε και όσους είχαν εργαστεί σε πάρα πολλές παραστάσεις του Θεάτρου Ακροπόλ, Επιθεωρητή, Έμπορο της Βενετίας κ.ά., και ήταν απλήρωτοι" σχολίασε σκωπτικά σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ο Γ. Κιμούλης).
Αντίθετα, αφορούν μια κατάσταση γνωστή από καιρό στους εργαζόμενους
στον χώρο του θεάματος: ότι "οι καλλιτέχνες και οι πνευματικοί
δημιουργοί, είτε εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα είτε προσλαμβάνονται με
συμβάσεις σε δημόσιους θεσμούς, θεωρούνται αναλώσιμοι διασκεδαστές που
οφείλουν να δουλεύουν χωρίς αμοιβή, χωρίς ασφάλιση, χωρίς ένσημα", όπως
σημειώνει στην ανακοίνωσή της η ΕΕΚΕ Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν πάει άλλωστε πολύς καιρός που, ανώνυμες τότε, καταγγελίες είχαν
κάνει τον γύρο της θεατρικής πιάτσας για πολυπρόσωπη παραγωγή του
Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, στην οποία για δυόμισι μήνες οι ηθοποιοί
αμείβονταν με κάτι λιγότερο από 300 ευρώ τον μήνα...
Απέναντι σε αυτήν την εργασιακή ζούγκλα που έχει επιβληθεί (και) στον
χώρο του θεάτρου ελέω Μνημονίων, η θαρραλέα στάση των οκτώ κοριτσιών του
Χορού των Θεσμοφοριαζουσών είναι η μόνη που μπορεί να περισώσει
το ελάχιστο: την καλλιτεχνική και επαγγελματική τους αξιοπρέπεια. Γι'
αυτό και είναι απαραίτητο, ιδιαίτερα για όσους από θέση αδυναμίας
διεκδικούν το αυτονόητο, να τους αγκαλιάσουν με την αλληλεγγύη τους και
την έμπρακτη συμπαράστασή τους τα σωματεία του χώρου, με πρώτο το
Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών.
...............................................
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΙΑΤΑ ΣΤΑ ΜΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ "ΘΕΣΜΟΦΟΡΙΑΖΟΥΣΕΣ"
Εγώ, ο Δημήτρης Πιατάς συμμετέχοντας ως πρωταγωνιστής στην παράσταση
του Αριστοφάνη "Θεσμοφοριάζουσες", μια παράσταση για την οποία είμαι
περήφανος για το καλλιτεχνικό και αισθητικό αποτέλεσμα, δημιουργία του
σκηνοθέτη, διασκευαστή και φίλου Γιώργου Κιμούλη..τελείωσε άδοξα και
δυστυχώς δεν είχε την ανταπόκριση που περιμέναμε από το κοινό. Ο
"ξαφνικός θάνατος" μόνο πόνο δημιουργεί...
Οι οικονομικές μου απαιτήσεις ως επαγγελματία ικανοποιήθηκαν πλήρως
από τις επιχειρήσεις ΑΚΡΟΠΟΛ και συγκεκριμένα από τον επιχειρηματία,
Φάνη Κιρκινέζο..
Ο πόνος μου είναι μια προσωπική μου υπόθεση, που αφορά εμένα και δεν
ανήκει σε κανέναν άλλον..Πολύ περισσότερο δεν θα γίνει "τροφή" σε κανένα
Μ.Μ.Ε.
Μετά τιμής
Δ.Π
Ηθοποιός
Ηθοποιός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου