"Το τελωνοφυλάκιο" ή "Το ακτοφυλάκιο" ποίημα του Εουτζένιο Μοντάλε (1896 - 1981) (μτφ. Κώστας Κουτσουρέλης, από το προφίλ του στο fb - facebook, 5.1.2018)

 ..............................................................

        Εουτζένιο Μοντάλε (1896 - 1981)

"Το τελωνοφυλάκιο" ή "Το ακτοφυλάκιο"

Δεν το θυμάσαι το φυλάκιο του τελώνη,
ψηλά στην κόψη της ακτής, πάνω απ’ τους βράχους:
έρμο από κείνη τη βραδιά σε περιμένει
που το πλημύρισε των στοχασμών σου η δίνη,
που ακόμη ζουν εκεί χωρίς γαλήνη.


Τους τοίχους τους παλιούς τρώει χρόνια ο λίβας,
πια ανέμελα τα γέλια σου δεν αντηχούν:
απ’ το στροβίλισμα τρελάθηκε η πυξίδα
και οι ζαριές οι τότε δεν θα ξαναρθούν.
Δεν το θυμάσαι· άλλη εποχή πια την ορίζει
τη μνήμη σου· και ξετυλίγει νέα κλωστή.


Κρατώ ώς τώρα μια άκρη της· όμως μακραίνει,
στη στέγη, στ’ ανεμούριο σκαρφαλώνει,
ανήλεη σαν τον καπνό ελαφραίνει.
Κρατώ μιαν άκρη· εσύ όμως μένεις μόνη,
στα σκοτεινά η μορφή σου πια δεν ανασαίνει.


Ω του ορίζοντα η φευγαλέα γραμμή
με των δεξαμενόπλοιων τα σπάνια φώτα!
Αυτό είν’ το πέρασμα; (Τα κύματα χτυπούν με ορμή
πάνω απ’ το βάραθρο το σκοτεινό που χαίνει…)
Δεν τη θυμάσαι τη βραδιά μου εκείνη εκεί.
Κι εγώ δεν ξέρω πια ποιος φεύγει και ποιος μένει.


EUGENIO MONTALE
La casa dei doganieri, 1932

μτφ. Κώστας Κουτσουρέλης