Παρασκευή 7 Μαΐου 2021

"...Το αντικλείδι και το κάτοπτρο ήταν ένα πράγμα, ένα μυστικό... " (Ηλίας Λάγιος) από τον φίλο στο fb Ilias Malevitis (facebook, 6.5.2021)

 ..............................................................


...Το αντικλείδι και το κάτοπτρο ήταν ένα πράγμα, ένα μυστικό... 




                         από τον φίλο στο fb Ilias Malevitis (facebook, 6.5.2021)

Ένα μεσημέρι, άνοιξη του '99, εκεί που καθόμασταν στο ουζερί του Αντρέα, στην Θεμιστοκλέους, ύψωσα το ποτήρι, ήπια στη υγειά του και, μετά, μισοσοβαρά-μισοαστεία του είπα: : «Ξέρετε, κύριε Στέλιο, καταστρέψατε όλους τους άντρες της γενιάς μου, βάζοντάς μας να ψάχνουμε μια Κατερίνα που δεν υπάρχει». Με κοίταξε χαμογελώντας με κείνο το μοναδικό του βλέμμα, ένα κράμα παιδικής αφέλειας και οδυσσεϊκής πανουργίας, και μου απάντησε: «Μπα, κι εγώ που νόμιζα πως σας κατέστρεψα γιατί δεν μπορέσατε να γίνετε σαν τον Γιώργο Θαλάσση»[...]
Και είναι, απ' όλες τις αγαπητές κουβέντες των είκοσι χρόνων, αυτή στο ουζερί του Αντρέα που διάλεξα πιότερο να θυμούμαι. Γιατί πιστεύω ότι εκείνο το μεσημέρι ο Ανεμοδουράς μου έκανε διπλό δώρο, ένα ακόμη μέσα στα πολλά που μου χάρισε. Απέθεσε στα χέρια μου, το εργαλείο που ξεκλειδώνει τον πυρήνα του «Μικρού Ήρωα» και μαζί, ένα καθρέπτη μαγικό, για να μπορέσω να αντικρίσω αψιμυθίωτο το πρόσωπό μου, αφτιασίδωτη την γενιά μου. Το αντικλείδι και το κάτοπτρο ήταν ένα πράγμα, ένα μυστικό. Και τούτο το μυστικό, ήταν το προσωπικό ήθος.
Ήταν η ποιότητα αυτού του ήθους, το οποίο συνεπάγεται την προσωπική ευθύνη (Εγώ οφείλω να πράξω αυτό... Εγώ φταίω που έγινε εκείνο...), η οποία περισσότερο από την περιπέτεια, τον εξωτισμό, την αγωνία, έκανε έτσι αγαπητό τον «Μικρό Ήρωα». Όρθωσε μπροστά μας ένα ανάστημα υψηλό, ένα πρότυπο ανδρείας, αλληλεγγύης, δεξιώσεως και υπηρεσίας του Καλού. Αυτά το Παιδί-Φάντασμα και οι φίλοι του.
Το τι πράξαμε εμείς ως γενιά έχει, ουαί και αλίμονο, καταδειχτεί. Τα Ίμια, η Σοφοκλέους, το «Εθνικόν όραμα» της Ολυμπιάδας του 2004, η ιδιωτική τηλεόραση, η σήψη και η διαφθορά ― είναι το δικό μας εργόχειρο. Και συνυπεύθυνοι είμαστε όλοι, όλοι μας.
Όσο για μένα είναι σαν ν' ακούω, φιλική άμα και περιπαιχτική, την φωνή του κυρ-Στέλιου: «Αγόρι μου, δίπλα σου είναι η Κατερίνα. Γίνε όμως άντρας, γίνου ξανά παιδί, κοίταξε να μοιάσεις του Γιώργου Θαλάσση. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Και ύστερα, δεν θα έχεις μπροστά σου, παρά μόνον την αιωνιότητα».
Τόσο απλά.


~·~

Ο Ηλίας ο Λάγιος για τον Στέλιο Ανεμοδουρά, δημιουργό του «Μικρού Ήρωα», του «Υπεράνθρωπου» κ.ά. που έφυγε σαν σήμερα το 2000, (μα και για τη γενιά του).

Δεν υπάρχουν σχόλια: