«Μια φορά κι έναν καιρό,
όπως λεν τα παραμύθια
κυνηγούσα τ’ όνειρο
για να μάθω την αλήθεια…»
ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ
Ένα επίκαιρο μακεδονίτικο παραμύθι από
τον Διονύση Σαββόπουλο κι ο νοών νοείτω…
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας κότσυφας που τον λέγαν
Σταύρο. Απέκτησε φωλιά και κοτσυφόπουλα και τόσο περήφανος αισθάνθηκε που βγήκε και κάθονταν στο κλαδί καμαρωτός – καμαρωτός.
Από μακριά έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετεινοί και παγώνια από μακριά τον χαιρετάνε κι από κοντά του λένε:
- Γεια σου Σταύρο!
- Δε με λένε Σταύρο… Μον’ με λένε Σταύρο και κυρ-Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη!
Αλλάζει όμως ο καιρός, να βροχές! να χαλάζια! να κεραυνοί! πάει η φωλιά, παν τα κοτσυφόπουλα, παν όλα, βγήκε και κάθονταν στο κλαδί μονάχος…
Κι από μακριά έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετεινοί και παγώνια από μακριά τον χαιρετάνε κι από κοντά του λένε:
- Γεια σου Σταύρο και κυρ-Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη!
- Δε με λένε Σταύρο και κυρ-Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη! Μόνο Σταύρο με λένε, μόνο Σταύρο…!
(από τη «Ρεζέρβα», δίσκο του Δ. Σαββόπουλου – 1979)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου