"Σε αντίθεση με το "Ζάρι", εδώ έχουμε μια επιτυχημένη παρωδία..." από τον φίλο στο fb Dimitris Tsirkas (facebook, 17.3.2024)

 ............................................................

"Σε αντίθεση με το "Ζάρι", εδώ έχουμε μια επιτυχημένη παρωδία..."

από τον φίλο στο fb Dimitris Tsirkas (facebook, 17.3.2024)

"Η Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας δεν υπήρχε στους αρχαίους ολυμπιακούς αγώνες, εισήχθη για πρώτη φορά στους Αγώνες του Βερολίνου, το 1936. Ήταν μια ιδέα των ναζί.

Η έναρξη της σκυταλοδρομίας στην (αρχαία) Ολυμπία και ο τερματισμός της μετά από 2.000 χιλιόμετρα, στο Βερολίνο, υπονοούσε ότι η ναζιστική εξουσία μοιραζόταν μια κοινή κληρονομιά με την αρχαία Ελλάδα.

Παρέπεμπε επίσης στην ιδέα του Χίτλερ για μια φυσική, πολιτισμική εξέλιξη από την ελληνική «αυτοκρατορία» στη ρωμαϊκή, με αποκορύφωμα τη γερμανική. Οι πρώτες δάδες, μάλιστα, κατασκευάστηκαν από την Krupp, τη μεγαλύτερη πολεμική βιομηχανία των ναζί.

Παρά τις ναζιστικές του καταβολές, ο θεσμός άρεσε στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή και διατηρήθηκε μέχρι σήμερα.

Έτσι εξηγείται η κιτς αρχαιολατρία της τελετής με τις δήθεν αρχαιοπρεπείς ενδυμασίες, αλλά και ο παγανιστικός της χαρακτήρας – η πρωθιέρεια απαγγέλλει μια επίκληση στον Θεό Απόλλωνα ώστε να ανάψει τη δάδα.

Κατόπιν αυτών, είναι άδικο να κατηγορούνται οι νέες στολές, της Μαρίας Κατράντζου, ως κιτς και κακόγουστες.

Ναι, μοιάζουν με αποκριάτικα κοστούμια που φοράνε πωλητές καρτ ποστάλ έξω από την Ακρόπολη, επιτελώντας μια καρικατούρα αρχαιότητας για τους τουρίστες.

Ωστόσο, κιτς και κακόγουστη είναι η ίδια η τελετή, στο πνεύμα της οποίας παραμένουν πιστές οι νέες στολές. Όχι μόνο παραμένουν πιστές, αλλά υπερταυτίζονται τόσο πολύ μαζί της ώστε να την υπονομεύουν.

Καθιστούν ορατό αυτό που όλοι γνωρίζουν αλλά την ίδια στιγμή αποκηρύσσουν – ότι η Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας είναι μια κωμικοτραγική παρωδία αρχαιοελληνικού μεγαλείου, εμπνευσμένη από τους ναζί, στην υπηρεσία ενός θεσμού - πανηγύρι της μίζας, της ντόπας και των πολυεθνικών.

Μπράβο λοιπόν στη Μαρία Κατράντζου για αυτή την πολύ ριζοσπαστική παρέμβασή της. Μίλησε την αλήθεια, έστω και χωρίς να το καταλαβαίνει.

Είναι δε απολύτως λογικό οι δεξιοί να εξοργίζονται μαζί της.

Οι αριστερές και οι αριστεροί όμως γιατί έχουν βγει στα κεραμίδια με τις νέες στολές, αντί να τις χαιρετίσουν ως μια παιγνιώδη, πλην όμως επιτυχημένη, περφόρμανς κριτικής αποδόμησης ενός αντιδραστικού θεσμού;"