"Η απρόσμενη" ποίημα του Ορέστη Αλεξάκη (1931 - 2015) Από τη συλλογή "Το Άλμπουμ των αποκομμάτων" Γαβριηλίδης 2009 & από τον φίλο στο fb Τάσο Παπανασταστίου (facebook, 4.3.2024)

 ...............................................................

Η απρόσμενη

Όμως
ποια να 'σαι; Εσύ που αιφνιδιάζεις
με τόση λάμψη, τόση μουσική
το σκυθρωπό βασίλειο τής σιωπής μου;
Που χείμαρρος φωτός εισβάλλεις ξάφνου
σ᾿ αυτά τα ειρηνικά σκιόφωτα, όπου
χρόνια και χρόνια τώρα συντηρώ
τις λιγοστές αναιμικές μου μνήμες;
Μ᾿ αυτή την εκτυφλωτική ομορφιά;
Μ᾿ αυτή την εκκωφαντική σου παρουσία;
Τι ανακαλεί στο βλέμμα μου η μορφή σου;
Ποιόν ουρανό; Ποια μακρινή πατρίδα;
Κι αυτό το αστραφτερό χαμόγελό σου
— σαν άξαφνη αστραπή σε μαύρο φόντο - 
ποιο ανέφικτο υπαινίσσεται και ποιες
ακτές πέραν τού χρόνου προφητεύει;

Στο φρύδι τού γκρεμού με καρτερείς
και με χαμόγελο ήρεμο μού γνέφεις
ανύπαρκτα φτερά να εμπιστευθώ
παγιδευμένες πτήσεις να τολμήσω.

ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ (1931 - 2015)

Από τη συλλογή "Το Άλμπουμ των αποκομμάτων" Γαβριηλίδης 2009

Εικαστικό: Δημήτριος Γαλάνης, Κυρία στα άσπρα

Από τον φίλο στο fb Τάσο Παπανασταστίου (facebook, 4.3.2024)