Για το κλέφτικο τραγούδι "Σαράντα παλικάρια από τη Λιβαδειά" από τον φίλο στο fb Panos Zervas (facebook, 30.7.2021)

 ............................................................

Για το κλέφτικο τραγούδι "Σαράντα παλικάρια από τη Λιβαδειά"

από τον φίλο στο fb Panos Zervas (facebook, 30.7.2021)

Όλοι έχουμε ακούσει το κλέφτικο τραγούδι “ σαράντα παλικάρια από τη Λιβαδειά, πάνε για να πατήσουνε την Τριπολιτσά”. Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι το τραγούδι αυτό είναι ψεύτικο, δηλαδή με αλλοιωμένο το θέμα του;

Δείτε το αυθεντικό τραγούδι:

Σαράντα παλικάρια από τη Λιβαδειά
καλά κι αρματωμένα πάνε για κλεψιά,
πάνε για να πατήσουν το Καλό Χωριό,
πάνε και για να κάψουν χώρες και νησιά.
Κάνα (=κανένα) δεν έχουν πρώτο και τρανύτερο,
γυρεύουν ένα γέρο για την ορμηνιά, (=να τους συμβουλέψει)
επήγαν και τον βρήκαν σε βαθιά σπηλιά ,
οπόλιωνε τασήμι (=όπου έλιωνε τ’ ασήμι) κ’ έφτιανε κουμπιά.
“-Γεια σου, χαρά σου, γέρο. - Καλώς τα τα παιδιά,
καλώς τα παλικάρια, τα κλεφτόπουλα.
-Σήκου να βγούμε, γέρο, κλέφτες στα βουνά.
-Δεν ημπορώ, παιδιά μου, γιατ’ εγέρασα.
Περάστε από τη στάνη και τα πρόβατα
και πάρτε τον υγιό μου το μικρότερο,
πόχει λαγού ποδάρι, δράκου δύναμη,
ξέρει τα μονοπάτια και τα σύρματα,
ξέρει και τα λημέρια, που λημέριαζα,
ξέρει τις κρύες βρύσες, πόπινα νερό,
ξέρει τα μοναστήρια πόπαιρνα ψωμί,
και ξέρει και τις τρύπες, όπου κρύβομουν.
Αυτού μπροστά που πάτε, στο Καλό Χωριό,
έχει όμορφα κορίτσια και γλυκά κρασιά,
τήρα (=προσέξτε) μη σας μεθύσουν και σας πιάσουνε,
και στον κατή σας πάνε και σας κρεμάσουνε”.
Του γέρου την ορμήνια την ξεχάσανε,
επήγαν και μέθυσαν και τους πιάσανε.
Σαν τάκουσε κι ο γέρος χαμογέλασε,
κουμπούρια ξεκρεμάει κι αρματώνεται.
Στον δρόμο που πηγαίνει βρίσκει τον πασά.
“Ώρα καλή, πασά μου και Τούρκο κριτή,
να βγάλεις τα παιδιά μου από τη φυλακή”.

 

"Αυτά λέει το τραγούδι. Πώς έγινε τώρα και προέκυψε ως προορισμός η Τριπολιτσά; Θυμάμαι που το τραγουδούσε ο πατέρας μου με τους κανονικούς του στίχους, όχι παλιά, αλλά στη δεκαετία του ‘70. Πολύ απλά, τα δημοτικά και τα κλέφτικα τραγούδια, έπρεπε να ενταχθούν με κάποιο τρόπο, δηλαδή δια της βίας, στην επίσημη “ηρωική - εθνική” αφήγηση και να μπουν έτσι στις σχολικές εορτές και (αργότερα) στη δισκογραφία. Γιατί δεν ήταν μόνο τα σαράντα παλικάρια που δεν είχαν καμιά δουλειά στην Τρίπολη, είναι και πολλά άλλα, στα οποία εφαρμόστηκε η κοπτική - ραπτική, ώστε να αλλοιωθεί καταλλήλως ο αρχικός χαρακτήρας τους. Ακόμα και το τραγούδι της προ-γιαγιάς μου, της Παπαλάμπραινας. Περισσότερα (και πολλά τραγούδια) στην ώρα τους."