.............................................................
Περίσσεψε, φαίνεται, πολύ φαρμάκι και χολή...
Περίσσεψε, φαίνεται, πολύ φαρμάκι και χολή μέσα,
έξω και πέριξ του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα στις αριστερο-δεξιές και τις δεξιο-αριστερές,
πρώην και νυν, συνιστώσες του. Κι έτσι εκτοξεύεται στα social media (ιδιαίτερα στο fb) λίγο-πολύ αδιακρίτως. Και φυσικά και
εναντίον της Βασιλικής Κατριβάνου. Και
είναι ένα φαινόμενο αν μη τι άλλο στενάχωρο, απωθητικό και πικρότατο για τους φορείς ενός πολιτικού λόγου,
υποτίθεται, εναλλακτικού.
Κάνοντας, ωστόσο, ένα άλμα προς τα πίσω, αναρωτιέμαι ποια
άραγε να ήταν η κατάλληλη στιγμή για να ανακαλύψει κανείς ότι κάτι δεν πήγαινε
καλά στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ; Όταν ο Αλαβάνος έδινε με
"δημοκρατικές" διαδικασίες το "δαχτυλίδι" στον Τσίπρα; Όταν ο Περικλής Κοροβέσης έβαζε ερωτήματα για την πολιτεία επιφανών στελεχών του κόμματος από την εποχή του 1989 και της οικουμενικής κυβέρνησης Ζολώτα; Όταν
διαγκωνίζονταν οι συνιστώσες για τις περισσότερες θέσεις στα όργανα και στις ΟΜ
του κόμματος, στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη και στο Συνέδριο; Όταν το Συνέδριο
θεσμοθέτησε την εκλογή του προέδρου από το συνέδριο; Όταν ο παραγοντισμός έδινε
και έπαιρνε στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως επεσήμαιναν σε αποφάσεις τους τα κομματικά όργανα
και συνέχιζαν να τον ασκούν απτόητα (αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014); Όταν η
ηγεσία του κόμματος παρακολουθούσε απλώς τις κινηματικές δράσεις του κόσμου
χωρίς να τις στηρίζει; Όταν ο Γιάννης Μηλιός, από τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι
υποψήφιος βουλευτής (Δεκ. 2014) ή όταν αποχώρησε από το οικονομικό επιτελείο
του κόμματος (Μάρτης 2015); Όταν πλήρωνε η κυβέρνηση και με σιωπηρή συγκατάθεση
της Αρ.Πλατφόρμας τη δόση στο ΔΝΤ (αμέσως μετά τις εκλογές της 25/1/2015); Όταν υπογράφηκε η συμφωνία της 20/2/2015 στο
Eurogroup; Όταν ο Βαρουφάκης τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο του 2015 έστελνε
μηνύματα από τις Βρυξέλλες ότι πάμε για συμφωνία όπου να ‘ναι; Όταν έγινε η
μεγάλη συγκέντρωση της 10/7/2015 στο Σύνταγμα και ο Τσίπρας έκανε την πιο
ξενέρωτη ομιλία ετοιμάζοντας το έδαφος για τη συμφωνία του μετά το δημοψήφισμα;
Όταν τα μέλη της μετέπειτα ΛΑΕ παρέμεναν στην κυβέρνηση περιμένοντας να τους πετάξει
από την κυβέρνηση ο Τσίπρας, αντί να παραιτηθούν από την πρώτη στιγμή; Πότε,
τέλος πάντων ήταν η κατάλληλη στιγμή για να πει ο όποιος αριστερός (με ή
χωρίς εισαγωγικά το «αριστερός») ότι κάτι δεν πάει καλά στο σκάφος και στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ; Όσοι λοιπόν
κουνάνε το δάχτυλο στη Βασιλική Κατριβάνου και την στήνουν στον τοίχο προς εκτέλεσιν, γιατί δεν έφυγε νωρίτερα από την κυβερνητική πλειοψηφία, ας κάνουν αυτήν την αναδρομή πίσω στο χρόνο κι ας απαντήσουν γιατί δεν αντέδρασαν όταν τόσες φορές τους δίνονταν
οι λόγοι και οι αφορμές; Γιατί σιγά-σιγά χτίστηκε αυτό που σήμερα δίνει την εντύπωση ενός "μία απ' τα ίδια" πολιτικού σχηματισμού. Κι επειδή «τα λάθη γίνονται πάντα
στην αρχή» (Τσέζαρε Παβέζε), όταν καταλογίζουν όψιμη, και μέχρις υστεροβουλίας, αντίδραση στην Κατριβάνου, ας έχουν υπ' όψη τους ότι όλοι κρίνονται για την πολιτική τους διορατικότητα και η Αριστερά στην Ελλάδα, μεταπολεμικά τουλάχιστον, κάθε άλλο παρά διορατικά πολιτεύθηκε. Μάλλον ολέθρια, και γι' αυτό άλλη μία ασήκωτη ήττα πρόσθεσε στην ιστορία της...
Μεθόδιος Αργουμέντης
24 Μαΐου 2016
24 Μαΐου 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου