Πολιτισμός και Αλληλεγγύη στο Χαλάνδρι - Μέρος Β'. / ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ, ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΥ ΕΠΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

......................................................

  

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ, ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΥ ΕΠΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ ΧΑΛΑΝΔΡΙ, ΣΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΓΙΟΥΡΓΟ*

 

Εδώ η κ. Έλενα Χριστούλη (αριστερά) με τον "συνάδελφό" της αντιδήμαρχο πολιτισμού στο δήμο Χαλανδρίου κ. Σέργιο Γκάκα

 ……………………………………………………

 *Σημ.: Η συνέντευξη δόθηκε στον Μανώλη Γιούργο για να δημοσιευθεί στην εφημερίδα "ΕΠΟΧΗ" / Μέχρι τη στιγμή αυτή δεν έχει δημοσιευθεί...

Μ.Γ.:  Είδα την ανάρτησή σας στο φβ, την εξαγγελία του  Κοινωνικού Ιατρείου, και το σχόλιο που τη συνόδευε, ότι εν πάση περιπτώσει παρότι επίκειται κυβερνητική αλλαγή, εμείς προχωράμε στην ίδρυση Κ.Ι. και την οργάνωσή του. Αυτό ήταν και η αφορμή να έρθω σε σας και να ζητήσω να τα πούμε και σε σχέση με το τρίμηνο, πόσο  είσαστε, από τότε που αναλάβατε, αλλά και σε σχέση με την προοπτική που ανοίγεται πλέον από δω και πέρα. Λοιπόν: η εξαγγελία Κ.Ι. και η σχέση αυτής της εξαγγελίας με την κυβερνητική αλλαγή που επίκειται.

Ε.Χ.: Γιατί η ανθρωπιστική  κρίση αποκλείεται να μπορέσει να αντιμετωπιστεί, έτσι κι αλλιώς, την άλλη μέρα. Εκ των πραγμάτων. Με όλη την καλή διάθεση και την πολιτική βούληση που θα έχει ο Συριζα, και την έχει. Με όλες τις διαδικασίες να τις βάλεις να τρέχουνε, για να το λύσεις το θέμα, δεν πρόκειται να το αντιμετωπίσεις τον επόμενο μήνα, τον παρεπόμενο μήνα, γιατί το πλαίσιο το νομικό είναι τέτοιο που οι αλλαγές των νόμων θέλουν πολύ χρόνο μέχρι να περάσουνε απ’ τη Βουλή κι από τα διάφορα όργανα που χρειάζεται, πράγμα που σημαίνει ότι οι άνθρωποι που υποφέρουνε θα βρίσκονται στην ίδια θέση. Κάποιος λοιπόν πρέπει να αντιμετωπίσει αυτό το πράγμα. Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της προοπτικής, θεωρούμε ότι η αυτό-οργάνωση της κοινωνίας σήμερα είναι πραγματικά ο δρόμος για να κάνει ένα βήμα παραπέρα η κυβέρνηση της Αριστεράς.  Για μας… Δηλαδή τι σημαίνει αυτό… Στόχος είναι τα Κ.Ι να κλείσουν. Να μην υπάρχουν Κ.Ι. Είναι παράλογο να υπάρχουν τα Κ.Ι. Η υγεία είναι ένα αγαθό που το δικαιούται ο κάθε πολίτης  και πρέπει να είναι δημόσια. Όμως,  μέχρι να προσλάβεις ανθρώπους, μέχρι να στελεχώσεις τη διαλυμένη Υγεία, μέχρι να λύσεις τα προβλήματα των φαρμάκων, μιλάμε για νομοθεσίες επί νομοθεσιών, θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε από τα κάτω. Έτσι θεωρήσαμε ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε, μπορούμε  να βοηθήσουμε άμεσα σ’  αυτόν τον τομέα κι ελπίζουμε να είναι πολύ γρήγορος ο Σύριζα!   Να αντιδράσει γρήγορα, να πάψουμε κι εμείς να δουλεύουμε σε 10 δουλειές, γιατί είναι πάρα  πολύ μεγάλη και δύσκολη αυτή η διαδικασία, απαιτεί χρόνο, εγρήγορση, το πρόβλημα είναι τεράστιο. Τα προβλήματα είναι πολλά, γιατί δεν είναι μόνο οι άνεργοι. Φανταστείτε τι πρόβλημα έχουν οι νέοι άνθρωποι. Δεν έχουν ούτε δουλειά. Έχουν τελειώσει τα πανεπιστήμια και δεν έχουν ασφάλιση. Κι εντάξει, τώρα πάρθηκε μια απόφαση που μπορούνε να πηγαίνουν στα νοσοκομεία ή στο ΠΑΙΔΥ, αλλά δεν κάνουν εξετάσεις, κάνουν κάποιες εξετάσεις. Το μεγάλο θέμα είναι οι εξετάσεις. Οπότε εμείς είπαμε να κάνουμε την προσπάθεια, να αντιμετωπίσουμε όσο μπορούμε την ανθρωπιστική κρίση με αυτό-οργάνωση. Υπάρχει μεγάλη διάθεση και διαθεσιμότητα του κόσμου, υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός εθελοντών που θέλει να βοηθήσει σε αυτές τις κατευθύνσεις…

Μ.Γ.: Γιατρών και νοσηλευτών;

Ε.Χ.: Γιατρών , νοσηλευτών… Ξέρετε σ’ αυτή τη φάση δεν είναι το βασικό οι γιατροί και οι νοσηλευτές. Το βασικό πράγμα σε αυτή τη φάση της δημιουργίας ενός Κ.Ι. είναι οι πολίτες που θα στηρίξουνε  με διάφορους τρόπους τη δομή αυτή. Γιατί; Γιατί οι γιατροί είναι πολύ εύκολο, αν έχεις διαθεσιμότητες. Θα μπουν σε ένα πρόγραμμα, θα δουλεύει κάποιος ένα απόγευμα τη βδομάδα. Ο δερματολόγος  ένα πρωί τη βδομάδα. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ποιος θα αντιμετωπίσει τους ασθενείς, θα τους βρει, θα πάρει ένα ιστορικό, θα τους κλείσει ραντεβού, θα βρει τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη,  γιατί και το  να πλησιάσουν οι άνθρωποι, πρέπει να το μάθουνε, ποιος θα επικοινωνήσει  το ίδιο το εγχείρημα; Αυτό είναι η πολλή δουλειά.  Η ομάδα στήριξης του Ι. Προς το παρόν υπάρχει μια πρώτη μαγιά. Εμείς στο Χαλάνδρι έχουμε και τα Δημοτικά Ιατρεία, που είναι κάτι σημαντικό. Δυστυχώς τα Δ.Ι. μέχρι τώρα ήτανε τελείως απαξιωμένα. Είχανε έναν καρδιολόγο επί της ουσίας, οπότε δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα. Τώρα έχουν εγκριθεί δύο γιατροί ακόμα,  θα εγκριθούν, μάλλον, μας έστειλαν ένα χαρτί  ότι μπορούμε να πάρουμε άλλους δύο γιατρούς, θα επιλέξουμε έναν παιδίατρο κι έναν παθολόγο. Τα Δ.Ι. είναι στην κατηγορία της προληπτικής Ιατρικής, όχι στην Πρωτοβάθμια, εννοείται. Στόχος είναι να στηρίξουμε και το Δ.Ι. με προσλήψεις, κάνουμε συνέχεια αιτήματα, ώστε να προσλάβουμε γιατρούς. Είμαστε σ’  αυτή τη φοβερή φάση αναμονής, πώς θα αντιμετωπίσουμε το θέμα…

Μ.Γ.: Για πάμε στις ΑΧΜ… Ξέρω ότι είσαι απ΄οτους βασικούς υποστηρικτές του θεσμού… Παρακολουθώ την παρουσία σου. Τι ιστορία έχουν αυτές οι αγορές; Βρισκόμαστε σε ποια αγορά;

Ε.Χ.: 19^η.

Μ.Γ: Δηλαδή 19 μήνες;

Ε.Χ.: Ναι, ναι.

Μ.Γ.: Δηλαδή πάνω από ενάμιση χρόνο. Πόσοι άνθρωποι κινητοποιούνται για την οργάνωση αυτών των αγορών; Σε όλα τα επίπεδα.

Ε.Χ.: Μπορώ να πω ότι πρέπει να μαστε καμιά πενηνταριά. Οι φωτογραφίες που βγάζουμε συνήθως  μας δείχνουν.

Μ.Γ.: Ανταποκρίνονται δηλαδή στην πραγματικότητα.

Ε.Χ.: Ναι, εκεί γύρω είναι οι άνθρωποι. Ο σκληρός πυρήνας δηλαδή που δουλεύει είναι μικρότερος, αλλά και την ημέρα της διανομής είναι πάρα πολλοί εθελοντές που βοηθάνε, στο μοίρασμα των φυλλαδίων, γιατί εμείς έχουμε φτιάξει αυτό που λέμε τα «πεζοπόρα τάγματα», έτσι τα  λέμε, που είναι μια ομάδα ανθρώπων που βγαίνουνε στις γειτονιές με  το έντυπο και το ρίχνουμε πόρτα – πόρτα κάθε φορά, γύρω στα 10000 κομμάτια δίνουμε κάθε φορά στη γειτονιά που πάμε, κι αυτό γίνεται πόρτα – πόρτα. Οπότε, υπάρχουν πολλές ομάδες που δουλεύουν για αυτό το εγχείρημα. Ξεκίνησε πριν από ενάμιση χρόνο, όπως είπες – μπορεί και δύο να κοντεύουμε, με πολύ λίγους ανθρώπους. Ξεκινήσαμε να συντηρούμε – γιατί απ’  αυτή τη διαδικασία υπάρχει ένα καλάθι αλληλεγγύης, το οποίο μαζεύει τρόφιμα, ο καθένας που ψωνίζει αφήνει τρόφιμα. Σ’ αυτό το καλάθι Αλληλεγγύης λοιπόν κάθε φορα αφήνει κάποιος κάτι για την Αλληλεγγύη.  Ξεκινήσαμε να στηρίζουμε 10 οικογένειες στο Χαλάνδρι που ξέραμε ότι είχα πρόβλημα. Ε, δεν ξέρω πόσες ΄χουμε φτάσει. Μπορεί να είναι 150, μπορεί  και 200, δεν ξέρω αυτή τη στιγμή, γιατί δεν είμαι στο κομμάτι αυτό, το τελικό.  Είναι τρομερό, συνέχεια ζητάει ο κόσμος τρόφιμα, συνέχεια, αλλά έχει ενδιαφέρον και η ανταπόκριση  των πολιτών που έρχονται σε αυτή τη δομή. Περνάνε κάθε φορά από δύο έως τρεις χιλιάδες άνθρωποι. Κάθε διανομή. Την προηγούμενη που ήταν η μεγαλύτερη που είχαμε κάνει είχε κοντά στα 3000 άτομα, υπολογίσαμε ότι  περάσανε. Δηλαδή έχεις 1000- 1200 παραγγελίες επί δύο που έρχονται. Άρα.  2500. Κι έρχονται κι άλλοι που δεν έχουν κάνει παραγγελίες.  Για να δούνε, μήπως έχει κάτι να ψωνίσουνε.

Μ.Γ.: -Το ξέρω, κι απ’  τις άλλες Αγορές.

Ε.Χ.: Μαζί μ’  αυτό κάνουνε και πολιτιστικές δράσεις, θέατρο για παιδιά, μουσική. Είναι μια γιορτή για μας αυτό πάντα. Μια γιορτή Αλληλεγγύης. Μαζεύουμε και ρούχα. Τώρα το χουμε σταματήσει λίγο, γιατί ήτανε πάρα πολλή δουλειά, γιατί κάναμε και τη διαλογή, ανά ηλικίες, πηγαίναμε όπου χρειαζόντουσαν τα ρούχα, συνεργαζόμαστε με την Αλληλεγγύη γι όλους, κι έχουμε κάνει πάρα πολλές διανομές, και βέβαια στην πόλη, όποιος θέλει και χρειάζεται ρούχα, εννοείται ότι διαθέτουμε…

Μ.Γ.: Α, υπάρχει εδώ στο Δήμο συγκεκριμένο τμήμα..

Ε.Χ.: Όχι στο Δήμο. Αυτό το κάνουμε με το Μαζί να τα φάμε, με αυτή τη δομή αλληλεγγύης, μας παραχωρεί το Στέκι η Αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου, η Δημοτική παράταξη.  Και πάμε στη Δημοτική παράταξη και κάνουμε τη δουλειά. Δεν έχουμε ένα χώρο συγκεκριμένο.  Δεν είναι χώρος του Δήμου, είναι της Δημοτικής παράταξης. Είναι το Κέντρο Διαλόγου, που είναι στην ταβέρνα (….).  Εκεί γίνεται καιη διανομή και η εκκαθάριση. Μαζεύουμε φάρμακα…. Συντηρούμε, στέλνουμε σε διάφορα Κ.Ι. φάρμα. Τώρα στους καρκινοπαθείς δώσαμε κάτι.

Μ.Γ.: Υπάρχει κάποιο άλλο πρόγραμμα Αλληλεγγύης, σε σχέση με άλλες κοινωνικές κατηγορίες;

Ε.Χ.: Τα παιδιά έτσι κι αλλιώς προηγούνται σε οποιαδήποτε δράση, ακόμα και στη διανομή τροφίμων που κάνουμε. Στις οικογένειες προηγούνται πάντα οι οικογένειες που έχουν παιδιά.  Και φροντίζουμε να είναι πάντα τα καλάθια (…) Τώρα αυτό που συμβαίνει…, Υπάρχει ενισχυτική διδασκαλία στο Δήμο. Είναι μια αυτόνομη ομάδα. Λέγεται «Γονείς με τα παιδιά», η οποία κάνει μαθήματα σε παιδιά που έχουνε δυσκολίες.  Τα μαθήματα γίνονται τα απογεύματα στα σχολεία.  

Μ.Γ: Στη θέση της ενισχυτικής διδασκαλίας;

Ε.Χ.: Αυτό είναι η ενισχυτική διδασκαλία…

Μ.Γ.: Όχι, λέω , υπήρχε από το Υπουργείο και νομίζω  καταργήθηκε.

Ε.Χ: Δεν καταργήθηκε. Υπάρχουν και σχολεία που την κάνουν από μόνα τους. Οι δάσκαλοι του σχολείου . Εδώ θυμάμαι ότι το 2^ο Γυμνάσιο έκανε ενισχυτική διδασκαλία μόνο του, οι καθηγητές του. Αλλά,  πέρα από τα σχολείο, υπάρχει και μια ενισχυτική διδασκαλία εθελοντών που κάνουν μαθήματα σε παιδιά.  Στα σχολεία τα απογεύματα. Έχουμε δυο σχολεία στο Χαλάνδρι που γίνονται τα μαθήματα. Απ’  όλα τα σχολεία μπορούν να ρθουνε. Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Συμμετέχουμε επίσης στην καμπάνια για το Κομπάνι. Μαζεύουμε φάρμακα. Βέβαια, ο Δήμος το βασικό που έχει κάνει ως προς την κοινωνική πολιτική, αν μιλήσουμε για το Δήμο, έκανε μια προσπάθεια μείωσης των τελών. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί δεν το ξέρει κι ο κόσμος. Μειώσαμε τα τέλη, μηδενίσαμε τα τέλη σε ευπαθείς ομάδες, που σημαίνει πολύτεκνοι, άνθρωποι με αναπηρίες. Και μειώσαμε τα τέλη κατά 13% σε όλες τις κατοικίες και περίπου 9%, οκτώμισι νομίζω τοις εκατό,  στις μικρές επιχειρήσεις μέχρι 70 τετραγωνικά. Σε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε, θα μου πεις δεν είναι μεγάλο. Είναι αυτό που μπορείς να κάνεις αυτή τη στιγμή και βάσει αυτού που αφήνει ο νόμος, γιατί δεν μπορείς να μειώσεις στους ανέργους, δεν σου επιτρέπει η αποκεντρωμένη. Ελπίζω να έρθει ο Σύριζα και ν’  αλλάξει λίγο αυτά. Όλοι ελπίζουμε.

Μ.Γ.: Τι νομίζεις για τον Καλλικράτη;

Ε.Χ.: Τραγικός! Έχει φτιαχτεί για να καταργήσει την τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι ένας στραγγαλιστικός νόμος, δεν υπάρχει καμία πρωτοβουλία που να μπορεί να πάρει ο Δήμος, όλα ελέγχονται από την αποκεντρωμένη διοίκηση, αλλά σε βαθμό κακουργήματος. Ο Καλλικράτης είναι απολύτως συγκεντρωτικός σε μία υπηρεσία η οποία δεν είναι αιρετή, εννοείται, είναι διορισμένη υπηρεσία, από τον εκάστοτε υπουργό, μέχρι τώρα ήταν το μακρύ χέρι του Μητσοτάκη, που ουσιαστικά έχει στραγγαλίσει κάθε πρωτοβουλία στους Δήμους, κάθε δυνατότητα να αναπτυχθούν οι τοπικές κοινωνίες, και σε Δήμους που μπορούν πραγματικά να τα βγάλουνε πέρα, έτσι; Φανταστείτε να έχεις   ένα Δήμο που να έχεις τη δυνατότητα να κάνεις πράγματα και να στο απαγορεύουν. Αυτό είναι ο παραλογισμός.  Ζούμε το παράλογο. Να έχεις τη δυνατότητα να έχεις φωτισμό στο Δήμο και να μην μπορείς, γιατί όλο το σύστημα των προμηθειών κα οι εγκρίσεις επί εγκρίσεων όλου αυτού του πλαισίου να φτάνει να είναι εννιά μήνες, δέκα μήνες. Και να μένει ο Δήμος χωρίς φως. Κι εσύ να ΄χεις και τα λεφτά να αγοράσεις…

Μ.Γ.: Αυτή η τακτική, φαντάζομαι των επιτρόπων, είναι επιλεκτική ανάλογα με την πολιτική δύναμη που έχει πάρει το Δήμο; 

Ε.Χ.: Σαφώς. Από τη μέρα που εμείς πήραμε  το Δήμο η Αποκεντρωμένη Διοίκηση έχει κάνει απανωτά χτυπήματα. Κατ’ αρχήν ο Δήμαρχος βρίσκεται στα δικαστήρια, η γνωστή ιστορία,  με τις απολύσεις, με τη μη παράδοση των στοιχείων, με τους Ρομά, αλλά ήτανε μια συνολική πολιτική, με το ΤΑΙΠΕΔ… Αλλά και στον ίδιο τον Καλλικράτη, αν το δεις , το πόσο δύσκολο… Εγώ βλέποντας τους προηγούμενους προϋπολογισμούς, έχω να πω ότι περνάγανε οι προϋπολογισμοί ανέλεκτοι  και εγκρινόντουσαν. Ο δικος μας ο προϋπολογισμός αυτή τη στιγμή περνάει κόσκινο για να ελεγχθεί.  Περιμένουμε. Είμαστε σίγουροι ότι θα περάσει με τη λογική ότι… τον έχουμε δουλέψει πάρα πολύ και είναι στα πλαίσια του νόμου και δεν έχει παραβιάσεις, αλλά είδα των παρελθόντων ετών… Κατ’ εμέ είναι σαφής αυτή η κατάσταση….

Μ.Γ.: Οπότε η γνώμη σου είναι θα πρέπει να καταργηθεί, να αναβαθμιστεί, να αναδιαρθρωθεί;

Ε.Χ.: Εκ θεμελίων αλλαγή αυτό το πράγμα. Δεν ξέρω και πόσο έτοιμοι θα είμαστε γι’  αυτό. Έχει γίνει μια επεξεργασία  απ’  ό,τι γνωρίζω, στο αυτοδιοικητικό τμήμα του Σύριζα. Θα θέλει πάρα πολύ δουλειά. Δεν είναι κάτι απλό.  Θα θέλει μεγάλη συνεργασία όλων των φορέων που εμπλέκονται, να δούμε πώς μπορούμε να αλλάξουμε τη γραφειοκρατία, γιατί το μεγάλο πρόβλημα είναι η γραφειοκρατία, η οποία νομίζω ότι έχει φτιαχτεί ειδικά για να στηρίζι τις πελατειακές σχέσεις, σε όλα τα πράγματα.

Μ.Γ.; Μπαίνω στον πειρασμό να σε ρωτήσω τι γνώμη έχεις για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και των δημοτικών κλπ.

Ε.Χ.: Εγώ είμαι υπέρ της αξιολόγησης, έτσι κι αλλιώς. Πάντα ήμουνα. Τώρα, τα κριτήρια είναι μεγάλη ιστορία. Τι ακριβώς θα αξιολογήσεις. Δεν είμαι ιδικός να απαντήσω. Δε θεωρώ ότι ο καθένας  πρέπει να είναι ανεξέλεγκτος να κάνει ότι θέλει. Γνωρίζουμε τις παθογένειες του Δημοσίου. Έτσι γιατί γνωρίζουμε ότι οι περισσότεροι έχουν μπει με πελατειακές σχέσεις, με ρουσφέτια,  δεν το κρύβει κανείς, ούτε κι αυτοί που μπήκανε. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι κάποιος που έχει μπει μ’  αυτή τη διαδικασία είναι άχρηστος, ανίκανος. Μπορεί να είναι ικανότατος, μπορεί να είναι κι ένας άχρηστος άνθρωπος.  Εντάξει, εγώ δεν πιστεύω ακριβώς και στους άχρηστους ανθρώπους. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι δεν είναι στις κατάλληλες θέσεις και δεν τους εξήγησε κανένας με ποιον τρόπο θα πρέπει να ενταχθούν σε μια παραγωγική διαδικασία. Αυτό είναι το βασικό πράγμα. Το ποιον βάζεις πού, πώς τον βάζεις, με τη κριτήρια τον βάζεις…  Δεν υπάρχει άχρηστος άνθρωπος. Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πάρα πολλά πράγματα,  αν το διαπραγματευτείς μαζί τους. Τώρα πώς θα γίνει αυτή η αξιολόγηση δεν ξέρω. Το σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει ή έννοια της αξιολόγησης με κριτήριο κάτω απ’  τη βάση και επί της ουσίας απόλυσης.  Και τέλος πάντων σ  αυτή την κοινωνία που είμαστε και που έχουν ήδη προσληφθεί εδώ και είκοσι και δέκα και τριάντα χρόνια αυτοί οι άνθρωποι,  δεν έχουν κάνα νόημα οι απολύσεις. Το νόημα είναι να βάλεις το μηχανισμό να δουλέψει. Το μεγάλο στοίχημα εκεί θα παιχτεί: κατά πόσο θα αλλάξει το εργασιακό πλαίσιο μέσα στις δημόσιες υπηρεσίες. Διότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι σκίζονται στη δουλειά (…) κι άνθρωποι οι οποίοι είναι στη λούφα, γιατί έτσι μάθανε. Στο χέρι μας είναι  να έχουμε πολιτική βούληση και να γίνει μια συζήτηση με όλους αυτούς τους ανθρώπους, ότι για να αλλάξει οτιδήποτε πρέπει να είναι συμμέτοχοι. Είναι και μια αλλαγή συνείδησης. Το μεγάλο πρόβλημα του Σύριζα εγώ πιστεύω ότι δεν είναι ούτε η διαπραγμάτευση. Είναι η αλλαγή της συνείδησης των ανθρώπων. Αυτό που χτίστηκε 30-40 χρόνια τώρα, δε βαριέσαι, αδερφέ, όσο εγώ έχω καλυμμένη τη θέση μου είμαι μι χαρά. Αυτό αν μπορέσει να αλλάξει μέσα στη δημόσια διοίκηση θα είναι ένα πολύ μεγάλο κέρδος. Θα είναι πολύ αργό και επίπονο. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα. Όλα τα άλλα, νομίζω, παλεύονται.

Κάτι που ξέχασα να σου πω είναι ότι έτσι κι αλλιώς στον προϋπολογισμό του Δήμου εμείς έχουμε βάλει ένα μεγάλο κονδύλι, 100.000 ευρώ για το κοινωνικό παντοπωλείο, για να βοηθήσουμε το κ,π., και  να υπάρχουνε τρόφιμα για τους ανθρώπους που αυτή τη στιγμή έχουνε πολύ μεγάλο πρόβλημα.

Μ.Γ.: Από  πότε λειτουργεί το Κ.Π.;

Ε.Χ.: Το Κ.Π. είναι ένα πρόγραμμα ευρωπαϊκό ΕΣΠΑ ευρωπαϊκό που έχουμε. Είναι εδώ κι ένα – ενάμισι χρόνο. Πήρε παράταση και θα κρατήσει μέχρι τον Ιούνιο. Μετά θα δούμε πώς θα το χειριστούμε, αν θα πάρουμε άλλο ΕΣΠΑ ή αν θα κάνουμε κάτι δικό μας. Εμείς έτσι κι αλλιώς έχουμε φροντίσει να έχουμε βάλει ένα μεγάλο ποσό εκατό χιλιάδων, για να μπορούνε να υπάρχουνε τρόφιμα ανά πάσα στιγμή για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη στο Δήμο.

Μ.Γ.: Αυτά τα αγοράζει ο κόσμος;

Ε.Χ.: Δεν τα αγοράζει. Υπάρχουνε κάποια κριτήρια. Παίρνεις ένα χαρτί από το Δήμο και μπορείς να είσαι ωφελούμενος του Κ.Π.

Μ.Γ.: Υπάρχουν εγγεγραμμένοι δηλαδή… Πελάτες….

Ε.Χ.: Πολίτες, ναι, που έχουν ανάγκη. 600 περίπου. Ένα άλλο πράγμα που κάναμε έιναι ότι συμμετέχουμε στο πρόγραμμα για τη ΔΕΗ μαζί που αυτοί που τους εχουν κόψει το ρεύμα επιχορηγούνται  με ένα ποσό, ώστε να κάνουνε ρύθμιση του αρχικού ποσού. Σ’  αυτό μπήκαμε αμέσως. Υπάρχει ένα πρόγραμμα που το κερδίσαμε μαζί μ’  άλλους 3 Δήμους, Φιλαδέλφεια, Νέο Ηράκλειο, εμείς, και η Νέα Ιωνία. Είναι το πρόγραμμα για τους άστεγους, ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την αποκατάσταση, μάλλον για να τους βρεις χώρο για να μείνουν με ενοίκιο.

Μ.Γ.: Για τους Σύριους;

- Ε.Χ.: Όπως καταλαβαίνεις για μας η Αλληλεγγύη  δεν έχει χρώμα,  φυλή, τίποτα. Η Αλληλεγγύη είναι γι τους ανθρώπους. Έτσι μέσα σ’  αυτήν την ιστορία με τους Συριους στο Σύνταγμα χρειάστηκε να φιλοξενήσουμε κάποιους ανθρώπους. Δεν είχανε πού να μείνουνε. Οπότε πήραμε τρεις πρόσφυγες από το Σύνταγμα και τους έχουμε φιλοξενήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό, από το Δεκέμβρη και θα τους φιλοξενήσουμε μέχρι να βρεθεί λύση.  Τους φιλοξενούμε στο ΚΑΠΗ. Διαμορφώσαμε κατάλληλα το χώρο, φροντίζουμε  για ό,τι χρειάζονται, από διατροφή,  ιατρική περίθαλψη. Περάσανε όλοι εξετάσεις, από οφθαλμιάτρους, γυαλιά, ό,τι χρειάζονται. Εντάξει, έχουμε πολύ καλλή σχέση μαζί τους, τώρα κάνουν μαθήματα αγγλικών, για να μάθουν αγγλικά, οπότε αν μπορέσουν να φύγουν να μιλάνε, άλλοι εθελοντές , που τους κάνουν μαθήματα. Τους παίρνουμε παντού μαζί μας σε ό,τι γιορτή κάνουμε, και είναι άρα πολύ ωραία… Αυτό! Παντού έρχονται. Τους αρέσει κι όλας. Γιατί είναι κι αυτοί πάρα πολύ εγκλωβισμένοι

Μ.Γ: Η προοπτική είναι να φύγουνε Δυτική Ευρώπη;

Ε.Χ.: Δύσκολη προοπτική… Έτσι κι αλλιώς το τμήμα αλλοδαπών βγάζει, υποτίθεται, δέκα άδειες την ημέρα. Για να φύγουν, όλος αυτός ο κόσμος, θα θέλουνε τρεις μήνες, με καλές συνθήκες (…)