...............................................................
Χόρχε Λουίς Μπόρχες (24.8.1899-1986)
«Μπορώ να συμπληρώσω αυτό το καθαρά πληροφοριακό κείμενο μ’ ένα όνειρο. Ονειρεύτηκα ότι έβγαινα από ένα άλλο όνειρο - γεμάτο σάλο και κατακλυσμούς· κι ότι ξυπνούσα σ’ ένα δωμάτιο που δεν το αναγνώριζα. Ξημέρωνε: ένα στάσιμο διάχυτο φως σκιαγραφούσε το πόδι του σιδερένιου κρεβατιού, τη λιτή καρέκλα, την κλειστή πόρτα και το κλειστό παράθυρο, το γυμνό τραπέζι. Σκέφτηκα με τρόμο: «Πού βρίσκομαι;» και κατάλαβα πως δεν ήξερα. Σκέφθηκα: «Ποιος είμαι;» και κατάλαβα πως δεν με γνώριζα. Ο φόβος μέσα μου μεγάλωνε. Σκέφθηκα: «Αυτό το θλιβερό ξύπνημα είναι η Κόλαση, αυτή η άσκοπη γοητεία θα ‘ναι η δική μου αιωνιότητα». Και τότε ξύπνησα για τα καλά: τρέμοντας.»
Από τη συλλογή δοκιμίων του «Η συζήτηση» (1932) ένα «Υστερόγραφο» στο έργο του «Η αφηγηματική τέχνη και η μαγεία», στη βραβευμένη μετάφραση των «Δοκιμίων» του (Πατάκης) από τον Αχιλλέα Κυριακίδη. Από το γενέθλιο επετειακό αφιέρωμα από τον συγγραφέα και φίλο στο fb Τάσο Γουδέλη (facebook, 23.8.2023)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου