..............................................................
Μαρία Κουγιουμτζή (γ. 1945, Θεσσαλονίκη)
Ο ΤΗΛΕΦΩΝΗΤΗΣ
Όταν χτύπησε το τηλέφωνο, στο σπίτι δεν ήταν κανείς για να το σηκώσει. Το επιτακτικό κουδούνισμα του έπεσε πάνω στην αδιαφορία των επίπλων και στην αταραξία των πορτραίτων που κρέμονταν μοναχικά στους τοίχους. Σαν μια ηλικιωμένη που σηκώνεται βαριά από την πολυθρόνα της κουτσαίνοντας ακούστηκε το τεμπέλικο σύρσιμο της ταινίας του τηλεφωνητή και μια ουδέτερη φωνή ούτε λυπημένη ούτε χαρούμενη γνωστοποίησε την απουσία του ιδιοκτήτη. Η φωνή από την άλλη άκρη αντήχησε μέσα στο άδειο σπίτι σαν χαστούκι. « Να σε πάρει Βίκυ πού στο καλό γυρνάς; σε ψάχνω από χτες. Ίσως δεν θέλεις ν’ ακούσεις αυτό που θα σου πω, αλλά εγώ θα το πω. Η καύση θα γίνει σήμερα.» Το τηλέφωνο έκλεισε. Το σπίτι άφωνο. Δεν συμμετείχε τίποτα και κανείς σ’ αυτό που είχε ακουστεί. Στο συρτάρι του τηλεφωνητή ένα πτώμα περίμενε άταφο, άκαυτο, ώσπου ένα αυτί κι ένα χέρι να σκορπίσει τις στάχτες του.
Μ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου