"Μπουκάρω και βανδαλίζω" γράφει ο Τάσος Παππάς ("Εφημερίδα των Συντακτών", 13.03.25)

 ...............................................................

Μπουκάρω και βανδαλίζω

γράφει ο Τάσος Παππάς  ("Εφημερίδα των Συντακτών", 13.03.25) 

Δεν μ’ αρέσει ένα σκίτσο; Τι κάνω; Ζητάω από τη διεύθυνση του εντύπου να απολύσει τον σκιτσογράφο; Οργανώνω παρέα με ομοδόξους μου διαδήλωση έξω από τα γραφεία; Τον παρακολουθώ για να τον πετύχω κάπου μόνο του και να τον προπηλακίσω; Επιθετικές πράξεις που δεν έχουν θέση σε ένα σύστημα που θέλει να λέγεται δημοκρατικό και έχει το καθήκον, που απορρέει από το Σύνταγμα, να προστατεύει την ελευθερία της έκφρασης. Διαφωνώ με το περιεχόμενο μιας έκθεσης ζωγραφικής επειδή πιστεύω ότι προσβάλλει τη θρησκεία μου; Τι κάνω; Αποδοκιμάζω τη διοίκηση που επιτρέπει την παρουσίαση βέβηλων εικόνων και απαιτώ να την κατεβάσει για να μη μολυνθούν οι επισκέπτες; Μπουκάρω, βανδαλίζω τις ανίερες εικόνες και προσπαθώ να κάνω το θέμα ευρύτερα γνωστό;

Ο βουλευτής της Νίκης πέτυχε τον στόχο του. Εγινε πρώτο θέμα και αυτός και το κόμμα του, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος δεν τον αποδοκίμασε, αντιθέτως, εμμέσως πλην σαφώς επικρότησε την ενέργειά του και συσπείρωσε τους φανατικούς ψηφοφόρους του, οι οποίοι θεωρούν ότι απειλούνται τα ιερά και τα όσια της φυλής, δηλαδή το τρίπτυχο-οδηγός της συντηρητικής παράταξης, «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια». Είναι αδιάφορο αν πολλοί εκ των φανατικών που ορκίζονται στη συγκεκριμένη τριάδα (κάθε άλλο παρά αγία) έχουν παραβιάσει τις περισσότερες από τις δέκα εντολές. Είναι αδιάφορο αν πολλοί εκ των φανατικών αντιλαμβάνονται την έννοια της πατρίδας ως υποχρέωση του κράτους να τους κάνει τα θελήματα και να τους βολεύει, αδικώντας άλλους. Είναι αδιάφορο αν πολλοί εκ των φανατικών έχουν κουρελιάσει με τις επιλογές τους την οικογένεια. Στα λόγια συνεπείς. Στην πράξη υποκριτές με τη βούλα.

Είναι αρκετοί αυτοί που υποστηρίζουν ότι η κριτική πρέπει να σταματά εκεί όπου αρχίζουν τα όρια προσβολής της θρησκευτικής συνείδησης των πολιτών. Με βάση αυτή την ανάλυση, ο αναιδής λόγος, η απρεπής συμπεριφορά, η αντισυμβατική στάση, η ανάγωγη φαντασία, η βλάσφημη σκέψη, η επιθετική και αποδομητική ρητορική δεν πρέπει να αγγίζουν εκείνα τα πεδία που ομάδες ανθρώπων, κοσμικοί θεσμοί και οργανωμένες θρησκείες θεωρούν ιερά και όσια. Ετσι, ο Μάρξ, ο Νίτσε, ο Σιοράν, για να αναφέρουμε μερικούς από τον μακρύ κατάλογο των «αιρετικών», θα έπρεπε να κηρυχθούν αποσυνάγωγοι, εξοβελιστέοι και επικίνδυνοι για τα «χρηστά ήθη». Είναι πολύ εύκολο να φανταστούμε τις επιπτώσεις που θα είχε στην επιστήμη, την τέχνη και τη φιλοσοφία η δαιμονοποίηση στοχαστών οι οποίοι με τις παρεμβάσεις τους σε δύσκολους καιρούς, και κόντρα στις δεσπόζουσες αντιλήψεις της εποχής τους, άνοιξαν καινούργιους δρόμους και βοήθησαν να γίνει αυτός ο κόσμος, αν όχι καλύτερος, τουλάχιστον πιο ευρύχωρος.

Ο Ρόναλντ Ντουόρκιν, φιλόσοφος του Δικαίου, επισημαίνει ότι «σε μια δημοκρατία κανείς, ανεξάρτητα από το πόσο ισχυρός ή αδύναμος είναι, δεν μπορεί να έχει το δικαίωμα να μην προσβάλλεται. […] Η θρησκεία θα πρέπει να είναι εκείνη που θα υπακούει στις αρχές της δημοκρατίας και όχι το αντίστροφο. Καμιά θρησκεία δεν μπορεί να νομοθετεί για το τι μπορεί να σκιτσάρει ή να μην σκιτσάρει κανείς, όπως δεν μπορεί να νομοθετεί για το τι μπορεί να φάει ή να μην φάει κανείς. Κανενός οι θρησκευτικές πεποιθήσεις δεν μπορούν να υπερισχύουν των ελευθεριών οι οποίες καθιστούν δυνατή τη δημοκρατία» («Η ελευθερία του λόγου και το δικαίωμα στη γελοιοποίηση», «Ελευθεροτυπία», 29/3/2006). Με τα λόγια του Σταύρου Τσακυράκη, «αν το κράτος αναλάβει εργολαβικά να στηρίζει τις δικές μου απόψεις, θέτοντας περιορισμούς στις αντίθετες απόψεις των άλλων, τότε προφανώς καταργεί κάθε έννοια της ελευθερίας του λόγου» («Θρησκεία κατά Τέχνης», εκδόσεις Πόλις).

Ανάγωγα

Βλέπουν στη «Νίκη» ότι οι δημοσκοπήσεις δεν τους ευνοούν, τους παίρνει το φαΐ από το τραπέζι η "Ελληνική Λύση", και είπαν δεν κάνουμε κι εμείς ένα "γεγονότο" (όπως έλεγε ο Κώστας Δούκας στον Μπακαλόγατο) για να μας θυμηθούν οι ψηφοφόροι; Και το έκαναν. Ο βουλευτής τους εισέβαλε στην Εθνική Πινακοθήκη και κατέβασε τους... ιερόσυλους πίνακες. Τώρα περιμένουν τα γκάλοπ.