...............................................................
Καθώς τα ρόδα ευωδιάζουν οι πληγές σου
ανοίγουν παλινδρομείς στο μηδέν -
στις σωματικές εκκρίσεις στα υγρά σεντόνια
στους ζωστήρες στις μάταιες κραυγές
Καθώς η αύρα ευφρόσυνα πνέει οι μνήμες
πονούν το σώμα ακινητούν τον νου –
στα αβέβαια βήματα στα θολά βλέμματα
στα επίμονα ρίγη στις βιασμένες αναπνοές
Καθώς η χαρά σ’ αγγίζει πάλι το στίγμα
ως τύψη ως τιμωρία σε κυριεύει -
για όσα υπέφερες για όσα έπραξες άθυρμα
μιας βούλησης ξένης
| Από την ανέκδοτη συλλογή "Ο θυμός εντός μου" |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου