...............................................................
γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος ("Εφημερίδα των Συντακτών" / "ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ", 07.07.25)
Το 2005 υπήρξε χρονιά-σταθμός στην ιστορία του Μεσανατολικού με επίκεντρο τη Λωρίδα της Γάζας.
Η κυβέρνηση του Αριελ Σαρόν εξήγγειλε την πλήρη αποχώρηση του Ισραήλ από τη Γάζα περιλαμβανομένων και των εποικισμών που άρχισαν να δημιουργούνται από την επόμενη μέρα του πολέμου των έξι ημερών τον Ιούνιο του 1967.
Η αποχώρηση του Ισραήλ από τη Γάζα συνοδεύτηκε με την ίδρυση του νέου κεντρώου κόμματος Καντίμα στο οποίο προσχώρησε η πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής ομάδας του Λικούντ.
Ακολούθησε η ήττα της Φατάχ και η νίκη της Χαμάς στις εκλογές στην Δυτική Οχθη και τη Γάζα μια εξέλιξη που επικύρωσε την πλήρη διάσπαση των διοικούμενων από τους Παλαιστινίους περιοχών.
Τα παραπάνω εξηγούν γιατί είναι από δύσκολή έως αδύνατη η συγκρότηση κυβέρνησης παλαιστινιακής ενότητας η οποία με έδρα τη Ραμάλα θα ελέγχει τη Δυτική Οχθη και τη Γάζα.
Ο ίδιος ο Τραμπ αποκάλεσε την πρόσφατη ανάφλεξη στο Ισραήλ πόλεμο των 12 ημερών σε προφανή αντίστιξη με τον πόλεμο των έξι ημερών τον Ιούνιο του 1967.
Η εικοσαετία συνεχών συγκρούσεων 2005-2025 εκ των υστέρων αναδεικνύεται ως μια σμίκρυνση του Μεσανατολικού, ως μια συγκρουσιακή κανονικότητα αποδεκτή και από τις δύο αντίπαλες πλευρές.
Δύο αντίπαλες πλευρές που έχουν κοινό παρονομαστή τη ματαίωση μιας συνολικής επίλυσης του Μεσανατολικού στη φόρμουλα των δύο κρατών.
Το πρόβλημα της Γάζας προβάλλει επιπλέον ως άλυτο αν λάβουμε υπόψη ότι η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων της είναι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες του 1948.
Η Γάζα δεν είναι μια πτυχή του Μεσανατολικού που χρήζει ειδικής προσέγγισης, αλλά η επιτομή του συνολικού αδιεξόδου των προσπαθειών για ειρηνική επίλυση.
Το αδιέξοδο είναι μοναδικό στα ιστορικά χρονικά.
Το σημερινό αδιέξοδο δεν μπορεί με κανένα τρόπο να αντιμετωπιστεί ούτε καν σαν κανονικότητα εθνοκάθαρσης.
Όσο παρατείνεται τόσο υποθηκεύεται η μελλοντική συνολική σταθερότητα στην περιοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου