"Ανθρωπότυπος ΟΠΕΚΕΠΕ" έγραψε ο Θωμάς Τσαλαπάτης ("Εφημερίδα των Συντακτών"/ΝΗΣΙΔΕΣ/ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ, 14.12.25)

...............................................................

Ανθρωπότυπος ΟΠΕΚΕΠΕ

έγραψε ο Θωμάς Τσαλαπάτης ("Εφημερίδα των Συντακτών"/ΝΗΣΙΔΕΣ/ΑΝΟΧΥΡΩΤΗ ΠΟΛΗ, 14.12.25) 

Υπάρχει κάτι βαριά μολυσματικό με το οποίο ερχόμαστε σε επαφή βλέποντας τα βίντεο από τις καταθέσεις των μαρτύρων στην εξεταστική επιτροπή του ΟΠΕΚΕΠΕ. Μια αίσθηση αποκαρδιωτική. Μια αίσθηση που λειτουργεί ταυτόχρονα ως συνειδητοποίηση και ως επεξήγηση. Είναι αυτός ο ανθρωπότυπος που περιγράφει μια χώρα. Την κατάσταση και τα αδιέξοδά της, τη λειτουργία της και την καταδίκη της. Οι άνθρωποι αυτοί όχι μόνο όπως εμφανίζονται αλλά κυρίως όπως προσδιορίζονται από τις σχέσεις τους με την εξουσία. Ο τρόπος με τον οποίο η εξουσία τούς επιβραβεύει και τους επιτρέπει να μολύνουν με το χάλι τους την κοινωνία. Γιατί οι μάρτυρες που εμφανίστηκαν είναι απλώς αντιπροσωπευτικοί ενός μεγάλου αριθμού που δεν εμφανίστηκε, μιας λεγεώνας από παρατρεχάμενους μέχρι υπουργούς, που ορίζουν το γκρεμίδι αυτό που ονομάζεται Ελλάδα.

Το πιο εμφανές χαρακτηριστικό όλων αυτών κάποιος θα έλεγε πως είναι η γελοιότητα. Αλλά η γελοιότητα δεν είναι εγγενής. Η γελοιότητά τους προκύπτει από την αδιαφορία τους. Την αδιαφορία να έχουν έστω αξιοπρεπείς δικαιολογίες για τα περιουσιακά τους στοιχεία, τις συλλήψεις τους στο παρελθόν, τη γενικότερή τους στάση. Η γελοιότητά τους προκύπτει από τη γνώση τους πως κανείς δεν θα τους ακουμπήσει, γιατί υπάρχει ένας κομματικός μηχανισμός και μια κυβέρνηση να τους στηρίζει. Το γέλιο που μας προκαλούν είναι η αντιστροφή της οργής απέναντι σε αυτούς και απέναντι σε αυτό που αντιπροσωπεύουν. Το γέλιο μας είναι δική τους νίκη. Η χαμογελαστή απόγνωσή μας που έρχεται να αντικαταστήσει τις καταδίκες που δεν θα έρθουν. Η συμμετοχική μας παθητικότητα απέναντι στα συμπτώματα ενός μηχανισμού που δεν έχουμε τη βούληση να ανατρέψουμε.

Οι ανθρωπότυποι αυτοί είναι που έχουν κυριαρχήσει εδώ και καιρό, αυτοί που έχουν κάνει τη χυδαιότητά τους σύνταγμα της χώρας. Διεφθαρμένοι και επιδεικτικοί, κουτοπόνηροι και εξυπνάκηδες, νταήδες και μαζί δειλοί, που μια θα πουλάνε σεξιστική μαγκιά και την άλλη θα επικαλούνται θανάτους γονέων και συγγενών για να τους λυπηθούμε. Προγλωσσικοί και μαζί περήφανοι για την αμόρφωτη σκευή τους την οποία θα υπερασπιστούν ως λαϊκότητα. Στερεοτυπικοί στη χρήση κάθε επιχειρήματος, διδαγμένοι από πασαλείμματα μιμήσεων του λόγου των κομματικά ανωτέρων τους, περήφανοι στην επίκληση του τόπου τους (ενός τόπου που έχουν βοηθήσει να καταστραφεί και να καταδικαστεί για χρόνια). Θέλοντας να αποκρύψουν τις κομπίνες τους αλλά χωρίς να στερηθούν την ηδονή της επίδειξης με κάθε ευκαιρία. Οπλισμένοι με αυτό το θλιβερό μίγμα όπου όλα τα αντίθετα μπορούν να συνυπάρχουν: δουλοπρέπεια και μαγκιά, σαχλά αστειάκια και φτηνή επίκληση στο συναίσθημα, ξέφτια δικανικής καθαρεύουσας και άγνοια βασικών λέξεων, σήκωμα της φωνής και υποτέλεια, κουτοπονηριά και επίκληση στην τιμιότητα της εργασίας. ΕμεΤόστ το Σαββατόβραδο.

Οι ανθρωπότυποι αυτοί περιγράφουν την κυρίαρχη τάξη στο παρόν της χώρας μας. Οι ανώτεροί τους, συνήθως πιο εξευγενισμένοι, κουβαλούν, ενσαρκώνουν και εφαρμόζουν ακριβώς την ίδια ηθική και αισθητική εργαλειοθήκη. Συνήθως γόνοι αποτελούν τη φυσική εξέλιξη, τη μετέπειτα γενιά που διαδέχεται τους (κάθε μορφής) ΟΠΕΚΕΠΕδες. Είναι αυτοί που σπούδασαν στα κολέγια και στις Αγγλίες με τα λεφτά που εξασφάλισαν οι κατσικοκλέφτες πρόγονοι. Και οι κατώτεροί τους, μια κρίσιμη μάζα εκπαιδευμένη από τη ζήλια και τον μιμητισμό που επιβάλλει η επιδεικτικότητα των «μεγάλων». Αυτοί που προσδοκούν ένα ξεροκόμματο από το ίδιο θήραμα. Οχι για να χορτάσουν, αλλά για να νιώσουν πως προσκλήθηκαν και αυτοί στο φαγοπότι. Και πως μια μέρα θα τους αντιστοιχεί ένα πιο ζουμερό κομμάτι.

Μια εικόνα που γίνεται ακόμη πιο γκροτέσκα και πιο τρομακτική από όλα αυτά που την πλαισιώνουν. Από όλα αυτά που προκύπτουν ως αποτελέσματα της πολιτικής των ακρίδων. Εναν αγροτικό και έναν κτηνοτροφικό τομέα της χώρας να καταρρέει, μια απόγνωση που παίρνει τη μορφή αγροτικών κινητοποιήσεων σε όλη τη χώρα, ενώ κάθε συμπέρασμά μας επιβεβαιώνει πως το αύριο θα είναι για όλους μας χειρότερο.

Δεν είναι αυτοί οι άνθρωποι η γελοιογραφία της χώρας. Εμείς είμαστε.